ریپورتاژ آگهی
سجزی

سجزی

سجزی ، سكزی یا سجزی منصوب به سكستان یا سجستان كه نام قدیم سیستان بوده چون در حدود ۱۲۷ سال قبل از میلاد ، طایفه ای در سرزمین سیستان زندگی می كرده اند و دولتی را تشكیل داده اند ، آنجا را سكستان و سجستان نامیده اند .
  • 1400/12/05
  • استان : اصفهان
  • شهر : اصفهان
  • دسته : چایخانه , مهمانسرا و رستوران
آدرس : سجزی شهری است در بخش مركزی اصفهان ، شهرستان اصفهان . این شهر در ۳۵كیلومتری اصفهان قرار دارد.

سجزی شهری است در بخش مركزی اصفهان ، شهرستان اصفهان . این شهر در ۳۵كیلومتری اصفهان قرار دارد.سجزی ، سكزی یا سجزی منصوب به سكستان یا سجستان كه نام قدیم سیستان بوده چون در حدود ۱۲۷ سال قبل از میلاد ، طایفه ای در سرزمین سیستان زندگی می كرده اند و دولتی را تشكیل داده اند ، آنجا را سكستان و سجستان نامیده اند . اما علت اینكه در فاصله ۳۵ كیلومتری اصفهان محلی را سیستان – سجزی و سگزی نامیده اند حكایات زیاد را تعریف كرده اند .
اول به دلیل وجود گروهی مهاجر از استان سیستان و بلوچستان و بعد استقرار در این محل كه خود را سجزی معرفی كرده اند كه به معنی اهل سیستان بودن است .
دوم – در زمان شاه عباس صفوی وقتی برادران آنتونی و رابرت شرلی بعد از عبور از دشت باتلاقی و بیشه زار تاغ و گز به بركه ای خشك و پر از نمك رسیدند . كلمه سجزی را تكرار كردند كه بعدها به همین نام باقی ماند .
سوم اینكه فاصله محل فعلی سجزی تا اصفهان هشت فرسخ بوده كه سكز به زبان تركی گفته شده كه بعدها به سكزی یا سجزی تغییر یافته است .
اما به استناد ادبیات تاریخی و پسوندهای فامیلی دانشمندانی چون ابوسعید سجزی – معین الدین حسین سجزی – امیر حسن علاء سجزی دهلوی – نشان از محل زندگی آنهاست كه سیستان فعلی می باشد دلیل بر اینكه افرادی كه اقدام به آبادانی محل مذكور نموده اند یا جمعیت اولیه از محل سیستان بوده اند .
اما سجزی یا سگزی یا سكزی هر كدام یك كلمه ای بیش نیست و آنچه در پی خواهد آمد آغاز و شروع محلی بنام سجزی فعلی نیست بلكه چشمه ای از تاریخ پر از فراز و نشیب سرزمین ما ایران و قطعه ای كوچك از آن است كه میراث گرانبهای ایران اسلامی است .
عهد صفوی یكی از دوران ترقی و پیشرفت ایران به ویژه اصفهان كه پایتخت است را تبلور حكومت ایران می توان دانست . حضور آنتونی و رابرت شرلی دو برادری كه به عنوان مشاور شاه عباسی در مملكت ایران به گشت زنی پرداخته و نقاط مهم را شناسایی و ثمرات و محصولات آن محل را به عرض شاه رسانده از صفحه تاریخ نادیده نیست . به دلیل اینكه قسمتی از حوزه آبریز منطقه از مورچه خورت ، میمه ، حبیب آباد و سپس ارتفاعات زفره به طرف دشت سجزی بوده است آبهای سطحی در این محل تلاقی پیدا كرده به ویژه سیلابهای فصلی كه باعث ایجاد بركه و باتلاق سجزی كه مملو از درختان تاغ و گز بوده و به دلیل بالا بودن آبهای سطحی كه در لایه اول زمین وجود دارد و بسیار شور است شورآبی وسیع بوجود آمده كه عبور از آن بسیار مشكل بوده است . برادران آنتونی و رابرت شرلی بعد از عبور از قهاب و گلون آباد و عبور از جنگل و بیشه زار تاغ به قصبه ای كوچك در ماهور گچی و نمكزار رسیده كه با دیدن شوره زار نمك ، سجزی را تلفظ كرده اند وجود درختان و بیشه زارها باعث مخفی ماندن محل از دید دیگران بوده است . برادران آنتونی و رابرت شرلی از سجزی به طرف ورتون حركت كرده و از آنجا به آبگرم رفته به دلیل اینكه قبلاً شاه عباس در محل آبگرم از درد قولنج رهایی یافته و از راه كمشچه و حبیب آباد به اصفهان عبور نموده اند راه جدید را كوتاهترین راه برای دسترسی به آبگرم ورتون تلقی كرده اند . بعد از گذشت یكسال و احداث جاده از میان بیشه زارهای ذكر شده ، شاه عباسی عزم سفر جهت آب درمانی به ورتون می نماید كه از مسیر جدید عازم می شوند . كدخدای محل در آن زمان فردی به نام كیكاووس برادر كدخدای زفره كلوم بوده است كه با استفاده از راهنمایی برادران شرلی اقدام به تزئین محل سجزی می نماید تا آن زمان یك رشته قنات تأمین كننده آب شرب و كشاورزی محل بوده است محل ورود شاه عباسی آبپاشی و آذین بندی می شود . شاه صفوی كه قبلاً دستور ساخت ۹۹۹ كاروان سرا ، حمام و مسجد را به كارگزاران داده بود كه جهت رفاه مسافرین و قافله ها بر روی جاده های كشور احداث نماید لذا احداث جاده در باتلاق ،كویر و بیشه زاری كه حدود سه فرسخ مسیر آبگرم ورتون به اصفهان را كاهش داده نظر شاه عباسی را جلب نمود .
جهت اینكه شاه را متقاعد نمایند كه محل جمعیتی زیاد دارد و استحقاق ساخت كاروان سرا ، حمام و مسجد را دارد از والی زفره ، ورتون ، شور آباد و فشارك درخواست می شود كه اهالی روستاهای تحت امر را در محل سجزی تجمع نمایند تا شاه بادیدن این جمعیت دلش به رحم آید و دستور عمران و آبادانی و ساخت كاروان سرا را صادر نماید .
شاه عباسی هنگام مراجعه به محل سجزی كه از استقبال گرمی برخوردار می شود دستور احداث كاروان سرا ، حمام ، مسجد و حفر دو رشته قنات كه یكی متعلق به محله شور آباد (مزرعه شور) و دیگری با همت ساكنین محله قلعه درویش كه مالكان صحرای نقی آباد بوده آغاز شده كه در حال حاضر هر دو قنات از طولانی ترین قنات های شهر سجزی می باشد .
آثار به جای مانده قلعه درویش در جنوب شرقی مزرعه نقی آباد موجود است .
به روایتی آغاز كار و حضور شاه عباسی در شب نیمه شعبان روز پنج شنبه بوده است كه توسط عالم بزرگ زمان شاه عباس صفوی شیخ بهایی احداث محل مذكور آغاز شده و پس از ۵ سال به بهره برداری می رسد .
بالاخره عمران محل آغاز شده و از روستای محصور و مخفی ، محلی علنی با برج و بارو و امن جهت مسافرین و قافله ها به وجود می آید . سجزی با همه فراز و نشیب تاریخ همراه بوده است و در تمام صحنه های تاریخی و سرنوشت ساز كشور ایران اسلامی همراه و همگام بوده است از حمله اعراب تا مسلمان شدن و از حمله مغول تا شهادت جوانان .
شهر سجزی در فاصله ۳۵ كیلومتری اصفهان و از ناحیه شرق در كنار جاده ترانزیتی اصفهان نائین و در آغاز كویر قنوده است . سجزی كه با رودخانه زنده رود ۲۱ كیلومتر فاصله دارد و به علت شیب موجود امكان برداشت آب از آن رودخانه نیست ولی دشت آن بوسیله آبهای زیر زمینی كه شامل قنوات و چاههای عمیق است آبیاری می شود . عمیق ترین چاه ۲۳۰ متر و طولانی ترین قنات ۱۵ كیلومتر است . سفره های آب زیرزمینی در لایه اول شور و بدمزه است و آب شیرین كه در عمق ۱۲۰ متر به پائین یافت می شود تشكیل شده است ارتفاع از سطح دریا ۱۶۰۲ متر و حداكثر دمای آن ۵/۳۸ و كمترین آن ۶/۸- و تعداد روزهای یخبندان آن ۶۵ روز است .
همانطور كه اشاره شده منطقه سجزی قبلاً از آبهای سطحی یا سیلاب های فصلی در امان نبوده با احداث راههای حاشیه و روستایی ، هدایت آبهای سطحی به شهر سجزی به نحوی تقویت شده كه در فصل بارندگی احتمال آبگرفتگی شهر می باشد .
آب و هوای منطقه به صورت صحرا و كویر است و به علت شرایط اقلیمی در منطقه بادهای شدیدی و با سرعت بالا باعث ایجاد غبار محلی و اختلال در زندگی و آمد و شد در جاده ترانزیتی اصفهان نائین می شود .
توسعه محله سجزی از مظاهر قنات در محله سقاخانه شروع گردید و محلات بعدی به طرف شمال شرق با چند خانوار شكل گرفته است و در سالهای ۱۳۳۰ تا ۱۳۴۵ توسعه سجزی به طرف شمال شرق بوده است . به علت وجود اراضی كشاورزی توسعه منازل بر عكس زمینهای كشاورزی بوده است و در حاشیه میله های قنات اقدام به احداث بنا و ساختمان نموده اند . محله مزرعه شور هم به همین سبك توسعه پیدا كرده كه به دلیل احداث جاده نائین – اصفهان و اهمیت به محله سجزی تعدادی از ساكنین روستاهای اطراف به ویژه فشارك، زفره و ورتون به این محل مهاجرت نموده و ساكنین محله سجزی را افزایش داده است . محله مزرعه شور هم از كسبه و بازاریان اصفهان تعدادی جهت سكنی مراجعه نموده و باعث آبادانی و توسعه محل گشته اند . در دهه ۴۰ كه اوج توسعه راه آهن جمهوری اسلامی می تواند تلقی شود ایستگاه راه آهن سجزی (سیستان) یكی از نقاط مهم و حساس راه آهن جمهوری اسلامی تلقی شده محلی كه تلاقی راه آهن جنوب – شرق و شرق به مركز لحاظ شده و شركت راه آهن اقدام به احداث واحدهای مسكونی به تعداد دویست واحد با خدمات شهری از جمله درمانگاه ، مراكز آموزشی ، ورزشی ، تفریحی و سریس های رفت و آمد جهت ساكنین می نماید و علاوه بر محله سجزی و مزرعه شور محله های دیگری به این منطقه اضافه شده كه باعث رونق منطقه و محل می گردد .
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و جهت توسعه روستای سجزی قطعه ای از اراضی صحرای سجزی به عنوان محل توسعه و آبادانی روستا به عنوان شهرك المهدی «عج» تعیین می شود كه تهیه طرح و آمایش زمین توسط بنیاد مسكن انقلاب اسلامی صورت گرفته است .
با تصویب هیئت دولت در مورخ ۲۲/۲/۱۳۷۷ نقاط جغرافیایی سجزی – مزرعه شور و مجتمع مسكونی ایستگاه راه آهن از توابع بخش كوهپایه شهرستان اصفهان ادغام و به شهر تبدیل و با عنوان شهر سجزی شناخته می شود .
شهرداری سجزی رسماً از مهرماه ۱۳۷۷ با انتخاب آقای سید اصغر فیاض به عنوان شهردار آغاز به كار نموده است .
همانطور كه اشاره شد شهر سجزی در تمام مراحل و زمانهای مختلف همراه مردم ایران اسلامی بوده است تقدیم بیش از ۳۰ شهید نشان از ایثار و و شجاعت مردمان سخت كوش و صبور سجزی است . وجود ۱۰ باب مسجد و دو حسینیه هم از دیانت و ایمان و تقوای مردمانی كه با تلاش و زحمت و حفر قنات در دل زمین به دنبال روزی حلال بوده اند و از خدای سبحان رزق و توسعه طلب نموده اند .
امروزه سجزی شاهد مردانی در تمام صحنه ها از جمله حوزه علمیه ، دانشگاه ، نیروهای لشكری –كشوری و قوه قضائیه هست كه افتخار پسوندی سجزی – فشاركی – زفره ای را به دنبال خود دارند جوانانی كه در تمام صحنه های پیشرفت و توسعه كشور اسلامی ایران سهیم هستند .
وجود كارخانجات حاشیه شهر سجزی باعث ایجاد بزرگترین شهرك صنعتی شرق اصفهان (سجزی) شده كه قریب به ۴۸ درصد شاغلین شهر در این مراكز مشغول به كار هستند و با توسعه شهرك مذكور امكان اشتغال بیشتر جوانان استان و شهرستان اصفهان به نظر می رسد .
امید است كه مسئولین وزارت محترم صنایع و معادن و شهرك های صنعتی با دستور كار قرار دادن صنعت سبز و توسعه پایدار وضعیت فعلی كه هر روز صبح شبنم كویری همراه با ذرات آلاینده بر گونه گل و برگهای انار ، انجیر و تاغ های دشت سجزی طراوت صبح گاهی را به سیاهی برگها تبدیل نموده است كه باعث بروز مشكلات تنفسی و ریوی برای ساكنین محل شده است را به دشت سبز و بیشه زار درختان و گیاهان شور بسند تبدیل نماید .
توسعه شهر سجزی در منطقه و آمایش زمین شهرك المهدی نوید بخش شهری مهاجر پذیر با ظرفیت حداقل ۰۰۰/۵۰ نفر شاغل و كارگر صنعتی را در آینده ای نزدیك به متقاضیان كار و صنعت می دهد .

منبع : شهرداری سجزی

 

سجزی-xcVSkExTaW

سجزی-ETcEWlnZY0