باجگیران شهری است در استان خراسان رضوی در شرق ایران. این شهر در بخش باجگیران شهرستان قوچان قرار دارد. این شهر نقطهٔ صفر مرزی بین ایران و تركمنستان است.
جمعیت این شهر در سال ۱۳۸۵، برابر با ۸۳۷ نفر بوده‌است.
شهر باجگیران در شمال غربی كوه سَمْخُل (مرتفع‌ترین قله ۲۲۶۰ متر) واقع است. دره‌های كوه سمخل دارای مرغزار و جنگل است و در ۷۸ كیلومتری شمال شهر قوچان و دو كیلومتری جنوب مرز ایران و جمهوری تركمنستان قرار دارد.
بیشتر مردم آن از كرمانج‌های تیرهٔ سیوكانلو هستند كه از شرق تركیه به این منطقه مهاجرت كرده‌اند زبان‌های متداول در شهر بیشتر كرمانجی، تركی و فارسی است. مذهب تمامی اهالی شیعه دوازده‌امامی است.
در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۰۸ زمین لرزه‌ای شمال شرقی ایران و تركمنستان را لرزاند كه براثر آن خانه‌های باجگیران آسیب دید.
تاریخچه
محل این شهر در قدیم زمستانگاه كُردهای تیرهٔ كیلانلو بود.
اداره گمرگات ایران در زمانی كه در دوره قاجار به بلژیكی‌ها واگذار شده‌بود برای گرفتن سهم دولت از كالاهایی كه از مرز عشق‌آباد خارج می‌شد باج‌گیرهایی را كه اسب و تفنگ داشتند برای این كار استخدام كرد. این افراد باج‌گیر نخست در روستای بردر (در ۸ كیلومتری باختر باجگیران) جای گرفتند. بعداً كه این گروه به محل كنونی شهر باجگیران انتقال یافتند نام آن‌ها (باجگیران) نیز به محل جدید داده شد. محل گمرك نخست ساختمان حاتم بیك، سپس كاروانسرای حاجی قربان و پس از آن به محل فعلی كه با كمك آلمانی‌ها ساخته شده‌است منتقل شد.
