دیزیچه

معرفی شهر دیزیچه
اجتماع مردم در نقطه ای از استان اصفهان در تاریخ ۱۳۷۲/۹/۴ خبر از ولادت شهری جدید در عرصه ی تقسیمات كشوری جمهوری اسلامی ایران می داد. شهری كه حاصل اتفاق و همدلی ، مردم دیزیچه ، وینیچه ، قلعه میرزمان ، نكوآباد و حسن آباد دست به دست هم داده بودند تا با مشاركت یكدیگر عمران و آبادانی بیشتری را نصیب سرزمین خود نموده و در راه توسعه گام بردارند و این گونه بود كه شهر دیزیچه با تأسیس شهرداری در آن رسمیت یافت . این شهر كه دومین شهر شهرستان مباركه محسوب می گردد با وسعت ۳۶ كیلومتر مربع و قریب به ۲۰ هزار نفر جمعیت در ۳۱ درجه و ۴ دقیقه ای عرض شمالی و ۵۲ درجه و ۴۸ دقیقه ای طول شرقی در ارتفاع ۲۰۳۵ متری از سطح آزاد آب دریاها در حد فاصل ۵ كیلومتری شمال شهر مباركه (مركز شهرستان) ، ۳۵ كیلومتری جنوب غربی شهر اصفهان (مركز استان) و ۱۰ كیلومتری شرق زرین شهر (مركز شهرستان لنجان) و درحاشیه ی رود خانه ی زاینده رود واقع شده است.

این شهر در عین بهره مندی از ساحل سر سبز و دل انگیز رود عظیم و همیشه زنده زاینده رود (كه لطف و صفای خاصی را به این شهر بخشیده است) از مجاورت با كارخانه ها و صنایع سبك و سنگین استان از جمله ذوب آهن اصفهان و مجتمع فولاد مباركه گریزی نداشته است ؛ مضافاً بر اینكه كارخانه ی سیمان سپاهان به نوعی در دل شهر جای گرفته و علاوه بر آن عبور دو خط راه آهن از حاشیه و مركز شهر (كه همچون كمربندی گردا گرد شهر را احاطه كرده است)مختصات ویژه ای را برای این شهر رقم زده است . شهر دیزیچه با بهرمندی از قدمتی دیرینه از فرهنگ و ادب و به پاس داشت صالحینی چون امامزاده سلیمان (ع) ، امامزاده محمد(ع) محله نكوآباد،سید تقی(ع) (پیرحاجات) ، امامزاده محمد(ع) محله ی دیزیچه و … جلوه های آیین و ادب را در این شهر متجلّی سازند. حضور چشمگیر مردم در امور اجتماعی ، دلیل دیگری بر پیوستگی و همبستگی ایشان در تعیین سرنوشت و آینده ی خود ، و شهرشان بوده است . نمود این حضور را می توان در صحنه های انقلاب شكوهمند اسلامی ، جنگ تحمیلی ، عمران و آبادانی و حضور در انتخابات متعدد و از جمله انتخابات شورای اسلامی شهر به عینه مشاهده نمود.

به لحاظ تاریخی علاوه بر مقبره و آرامگاه امامزادگان و صالحین فوق الذكر وجود اماكن تاریخی همچون: غار قلعه بزی (قلعه خان لنجان)، قلعه ی اكبر آباد، قلعه ی حسن آباد ، مقبره ی چهل دختران و همچنین دسترسی به آب فراوان در مزارع و بیشه زارهای انبوه و ساحل سرسبز زاینده رود همگی مؤید پیشینه ی پر قدمت این نقطه از استان بوده و دلیلی بر حضور ماندگار در تاریخ كشور می باشد. با عنایت به موقعیت خاص مكانی (بهره مندی از زمین های حاصل خیز و مرغوب و نیز مجاورت با صنایع اطراف خصوصاٌ كارخانه سیمان سپاهان) اقتصاد مردم این شهر در درجه ی اول به كشاورزی و فعالیت های جنبی و سپس اشتغال در بخش صنعت (خصوصاٌ حمل و نقل بویژه حمل سیمان) وابسته است.
دیدنی‌ها
قلعه بزی دیزیچه (قلعه خان لنجان)، متعلق به دوره ساسانی
آرامگاه چهل‌ دختران دیزیچه
قلعه اكبرآباد دیزیچه
قلعه كهن حسن‌آبادقلعه بزی شمال دیزیچه
امامزاده سلیمان(ع) دیزیچه
امامزاده محمد(ع) دیزیچه
امامزاده سید تقی(ع) (پیر حاجات) دیزیچه
امامزاده محمد(ع)محله حسن آباد و نكوآباد
مساجد و كتابخانه عمومی این شهر نیز فعالیت زیادی دارند.