بقعه متبركه امامزادگان جعفر و حمیده خاتون(ع) است كه با مساحت ۷۰۰۰ مترمربع در لویزان كه در محدوده منطقه ۴ قرار دارد، واقع شده است. این بقعه مباركه امامزادگان جعفر و حمیده خاتون(ع) در بلوار آیتالله اشرفی اصفهانی در محوطهای گسترده، در مجاورت باغهای محله كن واقع شده است و از نظر فضای سبز نیز دارای درختان و گونههای گیاهی مختلف است.
در شبستان حرم این امامزادهها دو ضریح با فاصله ۵.۵ متر از یكدیگر قرار دارند و ضریح سمت راست مربوط به امامزاده سیدجعفر(ع) و ضریح سمت چپ مربوط به سیده حمیده خاتون(ع) است. زیارتگاه امامزادگان جعفر و حمیده خاتون(ع) از جمله یادگاری های بافت قدیمی ده باغ فیض است كه در گذشته بنای امامزاده به صورت بنایی مخروبه شامل دو گنبد گلی و ساختمانی خشتی بوده است.
ضریح دو امامزاده تركیبی از نقره و آب طلا است و داخل ضریح نیز با چوب و سنگ مرمر كار شده است. ضریح شرقی منسوب به بی بی حمیده خاتون (س) و غربی منسوب به امامزاده جعفر (ع) است.
بهترین مسیر دسترسی به بقعه مباركه امامزادگان جعفر و حمیده خاتون(ع) استفاده از وسیله نقلیه شخصی است و شما می توانید با گذر از بزرگراه اشرفی اصفهانی به محله باغ فیض وارد و با عبور از خیابان ۲۲ بهمن به آستان مقدس این امامزادگان وارد شوید.
منابع : باشگاه خبرنگاران جوان , اسوه
امامزادگان جعفر و حمیده خاتون كه از نوادگان امام موسی بن جعفر علیه السلام هستند، به گفتهٔ اهالی قدیمی و مطلع باغ فیض این دو بزرگوار كه خواهر و برادر بودهاند، در كودكی برای دیدن امام رضا علیه السلام راهی ایران شده بودهاند، كه در بین راه در این روستا دچار بیماری شده و رحلت میكنند و در همین محل دفن میشوند.

از این دو امامزاده شجره نامهای در دست نیست، اما به گفته اهالی قدیمی محله باغ فیض زائرین امامزادگان جعفر و حمیده خاتون (علیهما السلام) از ابتدای دفن این دو بزرگوار در این محل آثار و بركاتی زیادی از ایشان دیدهاند، كه گواه آن است كه آنها از ذریه و فرزندان ائمه معصومین (علیهما السلام) هستند و نفوذ معنوی كه این بزرگواران در بین اهالی منطقه دارند، نشانه مراتب و كرامات ایشان است.

برای ورود به صحن حرم، پس ازبالا آمدن از چند پله سنگی واقع در شمال محوطه امامزاده، وارد ایوان صحن میشوید، كه دارای یك در بزرگ اصلی و دو در كوچك در سمت چپ و راست آن برای ورود جداگانه خواهران و برادران در نظر گرفته شده است. معمولاً درب بزرگ به غیر از ایام مراسم بزرگ، بسته است.برای ورود به صحن حرم، پس ازبالا آمدن از چند پله سنگی واقع در شمال محوطه امامزاده، وارد ایوان صحن میشوید، كه دارای یك در بزرگ اصلی و دو در كوچك در سمت چپ و راست آن برای ورود جداگانه خواهران و برادران در نظر گرفته شده است. معمولاً درب بزرگ به غیر از ایام مراسم بزرگ، بسته است.

قدمت و پیشینهٔ دقیق بنای این امامزاده مشخص نیست، اما وجود چند درخت تنومند و كهنسال گردو، بید و چنار در صحن و حیاط این امامزاده كه سن آنها به ۴۰۰ تا ۵۰۰ سال می رسد و همچنین عبور قنات از وسط حیاط امامزاده، حاكی از قدمت طولانی این بنا دارد.پس از انقلاب اسلامی بنای سنگی و گنبد گلی، كه چندین بار مرمت و بازسازی شده است، در سال ۱۳۶۸ بازسازی و تكمیل و بنای گلی آن به صورت شیروانی و پیازی شكل می شود. بنای آجری بقعه از سال ۱۳۷۰ مورد بازسازی مجدد قرار می گیرد. سال ۱۳۷۷ دو ضریح چهارگوشِ مشابه و مشبك با تركیبی از نقره و آب طلا به برای دو امامزاده كه در فاصله ۵/۵ متراز همدیگر قرار دارند، ساخته شد و روی دو سنگ مرمرین قرار گرفت.

