در محور كرج – چالوس، در قسمت شمال شرقی سد امیر كبیر (سد كرج)، در محل روستای دوآب جاده آسفالته ای به طول ۱۳ كیلومتر منشعب و به روستای شهرستانك منتهی می شود. پس از طی ۲ ساعت پیاده روی در كنار رودخانه و باغ های سر سبز، به محل قصر تاریخی ناصر الدین شاه خواهیم رسید. این بنا در سال ۱۲۹۵ هجری قمری به دستور وی جهت استفاده و ییلاق شاهان قاجار احداث شده است.ناصر الدین شاه در شهرستانك هر سال مراسم آشپزان راه می انداخت. اعتماد السلطنه در كتاب خاطرات خود در این باره می نویسد: هر سال در یك روز معین ناصر الدین شاه به اتفاق وزرا و رجال و شاهزادگان و دیگر نزدیكان خود به شهرستانك می آمد و مراسم مخصوص آشپزان را به راه می انداخت. ناصر الدین شاه برای سفر به شهرستانك از جاده مخصوص شاهی عبور می كرد. این جاده از راه پس قلعه و توچال به شهرستانك می رسید. اما خدمه و چاكران شاه مجبور بودند از راه باریك و خطرناك رودخانه به شهرستانك بروند. همیشه در جریان این رفت و برگشت تعدادی از خدمه و چاكران شاه به رودخانه سقوط كرده و جان می سپردند. به همین دلیل، ناصر الدین شاه در سرخ حصار قصری ساخت و مراسم آشپزان خود را به آنجا منتقل كرد.
كاخ شهرستانك یا همان كاخ ییلاقی ناصری در سال ۱۲۹۵ هجری قمری به دستور ناصرالدین شاه در دره گل كیله شهرستانك یكی از روستاهای توابع شهرستان كرج در جاده چالوس بنا شد و تنها راه ارتباطی آن جاده چالوس ــ كرج است.
این بنا كه در فهرست آثار ملی قرار داره، دارای ۱۹ اتاق در دو جبهه شمالی و شرقی است كه در گذشته عملكرد خدماتی داشته. این مجموعه دو حمام داره كه یكی مورد استفاده همراهان شاه بوده و دیگری به شاه اختصاص داشته است .
این بنا دارای معماری ویژه ای است و نقاشی آن را كمال الملك كشیده است. كاخ شهرستانك پس از سلطنت ناصرالدین شاه از رونق افتاد و در اثر عواملی چون یخبندان های متعدد و سخت و تخریب های انسانی دچار آسیب های فراوان شد.



روستای شهرستانك
در سینه كش كوههای البرز و در دل پیچ و خمهای زیبای جاده چالوس روستای شهرستانك با عمارت ناصری خود به یكی از مقاصد گردشگران این مسیر بدل شده است. جایی كه ناصرالدین شاه قاجار، خوش گذران ترین شاه ایران از طبیعت بكر آن غافل نمانده و قصر تابستانی خود را در آن ساخته است مطمئنا جایئست باصفا.
روستای شهرستانك یكی از مهم ترین روستاهای جاده چالوس است كه در یك دره سرسبز واقع شده دره ای كه باغ های میوه و كوچه باغ های آن روح انسان را تازه می كند. انتهای دره شهرستانك به سه دره منتهی می شود كه یكی به سمت قله توچال می رود (مسیری كه كوه نوردان از قله توچال به سمت شهرستانك می آیند) دیگری به سمت میگون كه به دره هملون می رسد و دره ای دیگر كه به سمت جنوب شرق واقع است.

كاخ ناصرالدین شاهی در روستای شهرستانك
كاخ شهرستانك یا كاخ ناصرالدین شاهی
درانتهای دره شهرستانك یك عمارت به نام ناصری وجود دارد كه منصوب به ناصرالدین شاه است. گفته می شود این مكان تفرجگاه شاه بوده است. عمارت در جایی واقع شده كه هوای فوق العاده مطبوعی دارد. بوی هیزم سوخته آغل گوسفندان، خاك باران خورده و بوی زنده طبیعت در آن حس می شود.

عكس های كاخ شهرستانك
تاریخچه كاخ شهرستانك
كاخ را در سال ۱۸۷۸ میلادی به فرمان ناصرالدین شاه معماری به نام آقا محمدابراهیم خان برای اقامت ییلاقی پادشاهان قاجار بنا كردهاست. پس از سقوط قاجاریه، كاخ به دلیل بیتوجهی، شرایط جوی نامناسب و غارت و تخریب انسانی، رو به ویرانی مینهد. روند تخریب و ویرانی بنا تا حدود سال ۱۳۴۸ خورشیدی ادامه داشت، تا در این سال با تصمیم فدراسیون كوهنوردی ایران به عنوان اقامتگاه موقت كوهنوردان بازسازی شد.
كاخ شهرستانك در ۱۶ شهریور ۱۳۷۶ با شماره ۱۹۲۵ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.

مشخصات كاخ شهرستانك
كاخ در دو بخش بیرونی و اندرونی ساخته شدهاست. حیات بیرونی به شكل مستطیلی با دو كنج پخ در چهار تراز طراحی شده و ورودی به شكل نیم دایره در تراز اول قرار گرفتهاست. عمارت بیرونی در ابعاد ۱۲ در ۲۴ متر در دو طبقه در تراز سوم ساخته شده بود كه در حال حاضر طبقه دوم تخریب شده. در پخ شمال غربی و در مرز میان اندرونی و بیرونی حمام خصوصی شاه قرار دارد.

