صحافی، یا جلد كردن كتاب، به عمل تا و ترتیب فرم‌های چاپ شده متن كتاب، جلدگذاری و در نهایت برش كتاب گفته می‌شود. فرم‌های چاپ شده متن كتاب، بوسیله دستگاه تاكن بر اساس قطع كتاب تا می‌شود و سپس فرم‌ها بوسیله ماشین صحافی ترتیب می‌شوند (مثال: یك كتاب ۱۶۰ صفحه‌ای رقعی، دارای ۱۰ فرم چاپی ۱۶ صفحه‌ای است كه باید مرتب شوند: فرم یك، فرم دو، …، فرم ده) و سپس بستگی به نوع صحافی با ماشین صحافی كه می‌تواند چسب، مفتول زن، دوخت و جلدسازی باشد به جلد متصل می‌شوند. در نهایت براساس قطع استاندارد برش خورده و در اینجا مرحله صحافی به پایان می‌رسد.
در گذشته به این حرفه ورّاقی نیز اطلاق می شده كه البته جز صحافی و جلد كردن كتاب، مواردی همچون نسخه نویسی و تهیهٔ رونوشت و تكثیر كتاب و… را نیز دربر می گرفته است.
صحافی و جلدسازی در عصر صفویه به اوج رسید و هنرمندان اصفهانی در تكامل آن ابتكار و خلاقیت بی مانندی از خود نشان دادند بود. در دوره صفویه در سمرقند، بخارا، مشهد و اصفهان كاغذسازی رواج داشت و تا زمان قاجار نیز ادامه پیدا كرد ولی بعد از آن كاغذسازی دستی تنزل و كاغذسازی به شكل دیگری رونق یافت.
این هنر در دوره تیموریان و بخصوص در مكتب هرات پایه گذاری شده بود.انتخاب اصفهان به پایتختی و حمایت همه جانبه ای كه از هنرمندان به عمل آمد باعث شد قرآنهای دست نوشته مجلل و فاخر به بهترین وضع و شیوه صحافی شده و علاوه بر كتاب آسمانی نسخه های بی شماری از شاهنامه، اشعار نظامی، جامی و آثار سایر سرایندگان نامدار و مشهور به دست جلدسازان و صحافان به شاهكارهائی از هنر تبدیل بشوند.در این زمان بود كه آثار خطاطان بزرگ نستعلیق مانند سلطان علی مشهدی، میرعلی كاتب و دیگران جمع آوری شد و جلدسازان با استفاده از روش های ابداعی خویش آثاری بوجود آوردند كه بسیاری از آنها امروز زینت بخش موزه های بزرگ جهان است.هنرمندان بزرگ این فن در فنون صحافی و اقسام جلدسازی سوخت و روغنی و ساه و حاشیه سازی كتب این هنر را به جائی رساندند كه بسیاری از آثار این دوران بر مكتب هرات برتری یافتند.
در مورد صنعت صحافی توضیح این نكته ضرورت دارد كه در دوره صفویان هنرمندان این رشته از صنعت دستی در بیشتر صنایع ظریفه آن روزگار مهارت داشتند بطوری كه در شرح حال اكثر قریب به اتفاق این هنرمندان می بینیم در خطاطی و نقاشی و تذهیب و مركب سازی و میناكاری و كاغذسازی نیز سرآمد بودند.با انتقال پایتخت از اصفهان و جنگ های متعددی كه در این شهر میان خاندانهای مختلف به وقوع پیوست هنر صحافی نیز مانند دیگر هنرها در بوته فراموشی و محاق بی مهری گرفتار شد. اما در دوران قاجار بار دیگر صحافان و جلدسازان به احیاء این هنر پرداختند. از بزرگان این هنر در دوران قاجاریه آقا محمدتقی صحاف اصفهانی است كه علاوه بر صحافی و جلدسازی در طراحی و رسامی و طرح نقشه های قالی و كاشی كاری و معرق سازی با پوست و بسیاری از فنون دیگر در زمان خود بی نظیر بود.
