از ارسنجان به سمت شیراز كه حركت كنید پس از طی مسافت ۱۵ كیلومتر به سه راهی تل خرمایی میرسید
طبق تحقیقاتی كه از ادمهای قدیمی منطقه انجام داده ام دلیل انتخاب این اسم این بوده كه در زمانهای گذشته عشایر درفصل بهار در این منطقه پشم گوسفندان را میچیده اند
و كسبه ارسنجان دراین محل پشم گوسفندان را باخرما معامله می كرده اند(مبادله كالا به كالا)
خب از این سه راه باید مسیر سمت چپ را انتخاب كنید (به سمت سروستان)
پس از گذشتن از روستای قصر جمال (۲۰۰ متر پایین تر از روستا) اگر به كوههای سمت چپ جاده نگاه كنید دو سنگ بسیار بزرگ را وسط شكاف كوه می بینید كه مانند سر دو قوچ كه به هم خورده باشد و زیر ان خالی است زمانی كه چشمتان به ان افتاد حتما پیش خود فكر خواهید كرد كه وای اگر سقوط كنند چه می شود
كمی جلوتر به روستای صفر اباد می رسید در این روستا دیگر جاده از كوهپایه جدا میشود و به روستای دهك میرسید و بعد از ان دهستان شوراب یك فلكه اخر شوراب است اینجا باید باز هم سمت چپ را انتخاب كرد و پس از گذشتن از یك كوه تنها (كوه خضر) به نظام اباد میرسید كه حدود ۱۲۰ خانواده و۵۸۰ نفر جمعیت دارد كه شغل انها در گدژذشته كشاورزی بوده است البته قبل از اصلاحات ارضی مردم در قلعه زندگی می كرده اند وتمام زمینهای روستا در اختیار یك نفر غیر بومی كه در اصطلاح به او مالك می گفتندقرار داشت البت اب فراوان نیز داشته كه این ابها همگی اب قنات بوده اند بجز مقدار كمی از ان كه از چشمه شور می امد و به جوی نظام اباد می رخت و سر چشمه ان از كنار كوه خضر بوده است و تعداد قناتهای این روستا ۳ رشته بوده
۱-قنات نظام اباد كه از بالا تر از روستای كوشك شروع می شده و اخرین چاه ان پایین تر از شوراب بوده (اخرین چاه رشته قنات وابتدای جوی اب را دمقنات گویند) و از انجا تا زمینهای زراعی بوسیله جوی هدایت می شده و همانند خندق دیوار شمالی حیاط برخ مردم بود واضافی این اب پس از زمینها بوسیله كانالی به له گرازی میریخته.
