یكی از ظرفیت های طبیعی شهرستان اصفهان كه به ظرفیتی اقتصادی برای این شهرستان تبدیل شده است معدن پتاس و پلایای شورابه های خور و بیابانك است كه بزرگترین معدن برداشت پتاس از پلایای شورابه ای در خاورمیانه محسوب می شود. «شورابه های خور و بیابانك» در ۱۳۰ كیلومتری جاده خور- طبس و در دل كویر مركزی ایران قرار دارد. در دل كویر مركزی ایران، آب هایی زلال اما اشباع شده از نمك، چشم انداز كم نظیری را به منطقه داده است. در اصطلاح زمین شناسی حفره های ایجاد شده را «چاله های زمین شناسی» در نظر می گیرند كه حوزه های فرو افتاده ای است كه سطوح نسبتا صافی دارد و آب از اطراف به داخل آن سرازیر شده و در آن جمع می شود كه اكنون این آب های شور فرصتی برای كسب درآمد شده است. در این منطقه چاه هایی نسبتا عمیق یا كانال هایی حفر می شود و با توجه به اینكه سطح ایستابی آب بالا و در حدود ۵ تا ۱۰ سانتی متر است، آبی كه جمع می شود پمپاژ شده و در حدود ۳۰ كیلومتری این نقطه وارد مرز استان اصفهان در نزدیكی خور و كارخانه پتاس خور و بیابانك می شود. در كارخانه پتاس خور و بیابانك كه تیر ماه سال ۱۳۹۴ راه اندازی شده، كار استحصال پتاس انجام می شود. پتاس كاربرد اصلی در كودهای شیمیایی داشته و برای بارور كردن محصولات كشاورزی و تسهیل جذب آب استفاده میشود. این نخستین كارخانه پتاس در ایران و بزرگترین ذخیره تولید نمك، در این كارخانه است. پتاس، نمك و شورابه نهایی از محصولات قابل فروش كارخانه پتاس خور و بیابانك بهشمار میروند. سالانه ۱۵ میلیون متر مكعب آب در این استخرها ذخیره می شود تا ۳ میلیون تن نمك طعام و ۵۰ هزار تن پتاس برداشت شود. كار اكتشاف پتاس از سال ۱۳۷۵ با حفر ۲۸ حلقه چاه شروع شده و با توجه به اكتشافات انجام شده، برآورد ذخیره حدود ۴۵۰ میلیون متر مكعب بوده است. در حال حاضر پتاس در كشورهای چین، كانادا و اردن برداشت می شود كه معدن پتاس و پلایای شورابه های طبس بزرگترین معدن برداشت پتاس از پلایای شورابه ای در خاورمیانه محسوب می شود. حاصل این پلایای چند میلیون ساله نزدیك به نیم قرن نان آور و سرمایه مردمان این خطه كویری خواهد بود.