امامزاده علی‌اكبر یكی از مشهورترین امامزاده‌های شهرستان گرمسار است كه در روستای امامزاده علی اكبر دهستان داورآباد از توابع بخش آرادان در ۱۴ كیلومتری جنوب شرقی گرمسار قرار دارد. بنابر آنچه كه نوش‌آذر اسدی در كتابش در خصوص این بنا نوشته است، این بنا بسیار قدیمی بوده و به روایتی بنای بقعه مربوط به دوره صفویه می‌باشد. بقعه طاق مرتفع محكمی دارد و داخل طاق و روی گنبد سفید است. بقعه امامزاده علی‌اكبر محوطه‌ای دارد كه طاق‌هایی از خشت و گل در اطراف آن بنا نموده‌اند. بقعه و بارگاه آرامگاه با نمای آجری ساخته شده و فاقد هرگونه تزیینات كاشی می‌باشد.
گنبد آن دارای دو پوشش بوده و به سبك معماری سنتی و به شكل شش ضلعی قسمت تحتانی و قسمت فوقانی استوانه‌ای بازسازی شده است. حرم آن دارای ابعاد ۸×۹ متر و دیوار داخل آن از زمین با ارتفاع ۵۰ سانتی‌متر سنگ‌كاری شده و بقیه تا زیر گنبد سفیدكاری می‌باشد. در وسط حرم ضریح چوبی مشبك به طول ۲/۶۰ و عرض ۲/۲۰ بر روی قبر گچی وجود دارد. قبر فاقد هرگونه سنگ و كتیبه بوده و دارای ابعادی به طول ۲/۳۰ و عرض و ارتفاع ۱/۲۰ متر می‌باشد.
در وسط ایوان آرامگاه دو ستون آهنی كار گذاشته شده است. در وسط آن درِ بزرگی وجود دارد كه محوطه را به صحن امامزاده ارتباط می‌دهد كه در ورودیِ آن هشتی جالبی به چشم می‌خورد كه مربوط به دوره قاجاریه است. در سمت راست هشتی یك مسجد وجود دارد و در كنار آن یك پله است كه به پشت بام مسجد متصل می‌شود. كف هشتی با قلوه سنگ مفروش شده است.
با وجود قدمت و عدم مراقبت، این بنا همچنان پابرجاست و نوشته‌های آن را تا اندازه‌ای با سهولت می‌توان خواند. از متن نوشته‌ها چنین برمی‌آید كه بنا در زمان شاه طهماسب صفوی ساخته شده است.
