عمارت شریفیان كه قدمت آن به سال ۱۲۳۰ هـ.ق برمی گردد تركیبی از سه مجموعه فضایی است كه دو مجموعه مهم تر و اصلی آن دو طبقه و در جبهه‌های شمالی و جنوبی حیاط قرار دارند.در میان مجموعه واقع در جبهه جنوبی، تالاری با شاه نشینی بزرگ واقع شده كه از سمت جنوب متصل و مشرف به یك حوضخانه با شكل هشت و نیم هشت است و از سمت شمال به وسیله ایوانی بزرگ به حیاط متصل می‌شود. طاق قوسی شكل ایوان از خط نهایی نمای این جبهه بیرون زده و به این ترتیب این نما شاخص ترین نمای عمارت شریفیان محسوب می شود. سقف و سطوح جانبی این ایوان با تزیینات كاربندی، یزدی بندی و گچ بری‌های زیبا آراسته شده است. در جبهه باختری حیاط، مجموعه‌ای متشكل از یك تالار با شاه نشین، دو اتاق سه دری در طرفین و دو فضای كفش كن به شكل هشتی قرار دارد و دسترسی به اتاق‌های فوق از داخل هشتی‌ها امكان پذیر است.
موقعیت: محله صدره بنای این خانه از جمله خانه های بزرگی است كه علاوه بر اندرونی، حیاط بیرونی نیز دارد. حیاط اندرونی خانه به صورت چهار طرف ساخت و حیاط بیرونی سه طرف ساخت است و در مجموع سه طبقه در این خانه قابل مشاهده است. از فضا های مهم معماری این خانه میتوان از شش سرداب، شاه نشین، هشتی ورودی، ایوان تابستانی، دو سر پوشیده، و بهار خواب نام برد. از ویژگی های این خانه باید از دو سرپوشیده ضلع شمالی و ضلع جنوبی اندرونی آن، و همین طور جلوخان پیش ورودی خانه یاد كرد. بیشترین تزئینات خانه به صورت یزدی بندی، مقرنس كاری و گچ بری در شاه نشین و ایوان اصلی به چشم می خورد.
