الشتر یكی از شهرهای شمالی استان لرستان است. مردم الشتر بیشتز به گویش لكی صحبت می كنند. الشتر شهری تاریخی با قدمت نسبتا زیاد است. به علت قرار گرفتن بر سر راه های باستانی اهمیت ویژه ای داشته است. حمدالله مستوفی آن را جزو سرزمین كردستان آورده است. كشف سنگهای قبور مربوط به سلسله محلی آل برسق در منطقه الشتر نشانگر نفوذ و استقرار این سلسله در این منطقه است. بیشتر اهمیت این منطقه مربوط به دوره اسلامی است. نام آن به صورت لیشتر، لاشتر، الاشتر، و اشتر در كتابهای قدیمی ضبط شده است. نام دیگر این شهر قلعه مظفری بوده است. الشتر مركز منطقه سلسله می باشد. سلسله شخصی بوده است كه دارای سه فرزند به نام های حسن (جد حسنوندها) و یوسف (جد یوسفوندها) و كلی (كه لكی قلی) است (جد كولیوندها) بوده است. در حال حاضر جز حسنوندها كه در همان سلسله پراكنده هستند قسمت اعظمی از كولیوندها و یوسفوندها به شهرهای كنگاور، هرسین، دره شهر، كرج، كلاردشت و رودهن مهاجرت كرده اند. منطقه الشتر دارای بزرگانی در شعر و ادب بوده است كه بیشتر به زبان لكی شعر می سروده اند همچون ملاپریشان، ملامنوچهر، ملاحقعلی و … منطقه الشتر به خاطر طبیعت بكرش همیشه مورد توجه قرار می گرفته است به گونه ای كه محل تفرج پادشاهان و امرا بوده است. كهمان این یادگار تاریخ گواه آن است. این منطقه دارای درختان سر به فلك كشیده گردوست كه قدمت آنها به زمان ساسانی بر می گردد. قلعه مظفری، پل كاكارضا، پل هنام و تپه گریران از آثار تاریخی مهم شهرستان الشتر هستند.