چشمانت راببند و مجسم كن تصویری بی بدیل از خالق بی همتا را. كوهی استوار كه قامتی دارد به بلندای تاریخ و دشتی وسیع كه گره خورده به دامنه ی سرسبز كوه… كمی آن طرف تر می جوشد از دل كوه آب پاك و زلال و در پهنه ی دشت سرازیر می شود و راه خود را به سوی آبادانی دنبال می كند… آسمان آبی …كوه سربرافراشته به آسمان…دشت وسیع و سرسبز…رود خروشان. آوای دل انگیز پرندگان و شرشر آب می سازد ملودی طرب انگیز… و شوری می آفریند در دل هر شنونده و بیننده. می دانم كه به وجد آمده ای از این همه زیبایی رویایی … اما نه! رویا نیست. این زیبایی بی نظیر را می توان در عالم واقع بیابی. پس عزم سفر كن و بیا… با من بیا به دیاری كه آسمانش ، آسمان خدا به رنگ همیشگی…كوهش بیستون…آب و سرابش از رودخانه ی پرآب و بی قرار دینور، كه سرازیر شده از دامنه ی كوه پراو، و دشت آن نوژی وران… دشتی سرسبز و مثال زدنی با توصیفی كه آورده ام… آبادانی اش افزون شده با آبادی به نام نوژی وران و ساخته شده پلی بر رودش به همین نام…نوژی وران. نوژی وران، در زبان محلی لكی به معنای عدس می باشد و بران یا وران ” سرزمینی را گویند كه بر یا ثمره ی عدس دارد. دشت و روستای نوژی وران چمچمال در ۲۴ كیلومتری شهر صحنه از توابع استان كرمانشاه ، در سه كیلومتری غرب جاده كرمانشاه – سنقر و در پشت كوه بیستون واقع شده است. این روستا علاوه بر موقعیت مكانی زیبایی كه دارد، دارای جاذبه های توریستی و گردشگری نیز می باشد… از آن جمله می توان به پل نوژی وران كه یادگاری از عهد صفویه است و قبرستان قدیمی كه به قبر گوری (قبر گبر یا زرتشتی) معروف است و قدمتی چند هزار ساله دارد اشاره كرد. مردمانش ساده و صمیمی ، دارای گویش لكی و ادبیاتی غنی. در اساطیر آمده است از شیرین سخن پارسی، فردوسی كه عشق فرهاد به شیرینش سببی گشت تا فرهاد مسیر آب را عوض كند از دل بیستون و برساند آب نوژی وران را به دلدار خود شیرین… و چه به جا گفته اند شنیدن كی بود مانند دیدن…به راستی كه باید دید!