دشت سراب به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه كه در بین تودة آتشفشانی سبلان در شمال و رشته كوه بزقوش در جـنوب قـرار دارد، دارای ذخایر غـنی آبهای زیرزمینـی مـیباشد. ولی این آبها در مسیر حركـت از پایكوههای پیرامون به سمت مركز دشت شور میشوند. در این راستا، مطالعه حاضر سعی دارد ضمن ارزیابی كیفیت شیمیایی آبهای زیرزمینی دشت سراب از نظر مصارف كشاورزی، با ترسیم پراكنش مكانی شوری آبهای زیرزمینی، تغییرات شوری آنها را در یك دورة ده ساله (۱۳۸۷-۱۳۷۸) بررسی كند. برای این منظور نتایج تجزیه شیمیایی نمونه آب ۴۵ حلقه چاه عمیق و نیمه عمیق، شامل پارامترهای (EC)، (SAR) و (Cl) در خرداد ماه ۱۳۷۸ و ۱۳۸۷ مقایسه شدند و با استفاده از نرمافزار Arc/GIS پراكنش شاخصهای كیفی مزبور در دشت سراب با ترسیم نقشههای كیفی (شامل نقشههای هم ارزش EC، SAR و Cl) نشان داده شدند. نتایج این بررسی نشان میدهد كه آبهای زیرزمینی با شوری كم و خیلی كم به پایكوههای ارتفاعات اطراف دشت اختصاص دارند و به سمت مركز و غرب دشت بر میزان شوری آنها افزوده میشود. این دشت محل زیست و پرورش گاو میش استان است .