دره گرما گلو در استان قزوین واقع است. این دره در مسیر دسترسی به قلعه الموت قرار گرفته است و پل فلزی از روی آن عبور میكند. دره گرماگلو در ارتفاع ۱۷۷۰ متری از سطح دریا واقع است و جهتی شمال شرقی- جنوب غربی دارد. دره از ۲ بخش با عرض بسیار كم و بخشی با عرض وسیع در وسط این دو بخش تشكیل شده است. طول دره در حدود ۶۰۰ متر است. در كف دره رودخانه ای جاری است. آب شرب مردم روستا از چشمه های اطراف تامین شده و رودخانه‌های فصلی از كوههای هودكان و شاتان سرچشمه می گیرد از دره های زیبای اغوزبن، خرازرو و دومكی می گذرد و از گرماگلو به طرف مزارع گزادشت سرازیر می شود. دسترسی به درون دره از طریق پایین دست روستای گازرخان و از طریق مسیر رودخانه امكانپذیر است.
گازرخان یكی از مهمترین و نزدیكترین روستاها به قلعه الموت كه در سلسله جبال البرز واقع در ۱۵ كیلومتری معلم كلایه و ۱۱۰ كیلومتری شمال شرقی شهر قزوین واقع شده است.قلعه تاریخی حسن صباح در این روستا قرار دارد. جمعیت این روستا تقریبا۷۵۰خانوار و مذهب ساكنان آن شیعه و همه ساكنان آن بومی روستا بوده و به زبان تاتی صحبت می كنند.این روستا از شمال شرقی به قلعه حسن صباح، از شمال به كوه هودكان، از شمال غربی به روستای خشكچال، از غرب به تپه لیز و( غاری تله)، ازجنوب غربی به چپان، از جنوب شرقی به گله چالی سر وگرما گلو محدود می‌شود. این روستا دارای آب و هوایی معتدل می‌باشد كه در فصول مختلف سال طراوت وشادابی زاید الوصفی به روستا می بخشد. مردمان آن نیز بیشتر به باغداری و دامداری اشتغال داشته و با تولید گیلاس، گردو، لبنیات و همچنین با گلیم بافی، چادر شب بافی و جاجیم بافی گذران زندگی می كنند. گازرخان روستایی كوهستانی با بافت مسكونی متمركز و در شیبی تند استقرار یافته است از دور اگر به روستا نگاه كنید مشاهده می كنید كه روستا با صخره های سنگی محاصره شده است.
در روستای تاریخی گازرخان آثار تاریخی متعددی از گذشتگان برجای مانده است كه از جمله آن ها می‌توان به مقبره “امامزاده محمود” در ابتدای دامنه جنوبی روستا، “امامزاده محمد حنیفیه” در وسط روستا و “مقبره هیجده تن” را نام برد. همچنین در این روستا بناهای قدیمی با ارزشی كه در جهت حفظ هویت تاریخی روستا اهمیت دارند نیز كم نیستند، این بناها عبارتند از خانه های منصوری، رشیدنایبی، سمیعی، زین العابدین و صفری از آن جمله می‌باشد كه به همت دكتر “حمیده چوبك” باستان شناس و مسوول پایگاه فرهنگی الموت از تخریب آنها جلوگیری شد.
منبع : كویرها و بیابانهای ایران
