روستای ابربكوه در ۲۸ كیلومتری شمال غربی شهر اردبیل قرار دارد. این روستا در اردبیل و در بین مردم اورابكی خوانده می شود .اغراق نیست اگر بگوییم طبیعت ابربكوه منحصر به فرد است دهكده ای كه برخلاف اكثر روستاهای اردبیل كه در منطقه ای هموار قرار گرفته اند در بین دره ای سبز قرار گرفته است .طبیعت ابربكوه نسبتا” بكر باقی مانده زیرا در مسیر شهر یا روستایی دیگر قرار ندارد و جاده ای كه وجود دارد فقط به ابربكوه منتهی می شود و ضمن اینكه خود روستا هم كم جمعیت است.در خصوص نام روستا چند نظریه وجود دارد: اُورا در زبان تركی به معنی آنجا یا آن مكان می باشد و بكی به معنی بزرگ است و در اصل اورابكی یعنی منطقه یا محل بزرگ می باشد. علت نامگذاری روستا به این نام می توان شرایط جغرافیایی و وضع آب و هوایی منطقه را دلیل آن دانست ، چرا كه ابربكوه با قرار گرفتن در منطقه ی سردسیر كوهستانی و واقع گردیدن در قسمت كوهپایه ای كوه سبلان، دارای آب و هوای دلپذیری بوده و در اكثر مواقع ابرهای سفید در بالای كوههای اطراف آن به چشم می خورد و به همین علت نام روستا ابربكوه خوانده شده است .ابربكوه در حال حاضر حدود ۳۰خانوار دارد و جمعیت آن حدود ۲۲۰ نفر یا كمتر می باشد. اورابكی از كم جمعیت ترین روستاهای اردبیل است.پس از پشت سر گذاشتن پیچ و خم های جاده ای كه به ابربكوه منتهی می شود، دهكده ای نمایان می شود .حدود ۳۰ خانه خشت و كاهگلی كه نیم قرن پیش خالی از سكنه شده و سالهاست در سكوت تامل انگیزی از بالا به ابربكوه می نگرد جلوه ای عجیب دارد.كشاورزی در ابربكوه بصورت دیم انجام می شود . گندم ، جو ، عدس و نخود و علوفه جهت دام از جمله مواردی است كه كشت می شود. سایر سبزیجات و بوته ها صرفا” جهت نیاز مصرفی خود ساكنان و خیلی كم كشت می شود.چشمه های آب زیادی در منطقه ابربكوه وجود دارد كه اصطلاحا بلاغ می گویند و مهمترین چشمه آن اوزون بلاغ (چشمه طولانی) كه وجه تسمیه آن قدیمی بودن و پرآب بودن آن است . موقعیت این چشمه در داخل روستا می باشد.زمانی كه به اطراف روستا می رویم در جای جای آن چشمه های آب مشاهده می شود كه از زمین جوشیده است و چوپانان و كشاوران و گاهی دامها برای آشامیدن از استفاده می كنند. جاده ابربكوه به تازگی آسفالت شده است.ابربكوه آخرین روستای در انتهای جاده مربوطه بوده و پس از ابربكوه روستای دیگری در امتداد جاده وجود نداشته و ارتفاعات و قله سبلان مشرف به ابربكوه می باشد.بخش ثمرین نزدیكترین بخش به ابربكوه می باشد و به لحاظ خانه های روستایی و جمعیت از ابربكوه بزرگتر است ولی ابربكوه از لحاظ وسعت اراضی و زمین ها و باغ های میوه كمتر از ثمرین نیست. البته حد فاصل ابربكوه و ثمرین هموار نیست و جاده ای هم وجود ندارد و دارای ارتفاعات و تپه های فراوان است.بیراه نیست اگر بگوییم ابربكوه هم دارای آثار تاریخی می باشد . از جمله نمونه كوچكی از این مورد وجود اشیاء ، ظرف و ظروف مانند كاسه و بشقاب های فلزی و قدیمی یا ادوات و ابزار كشاورزی قدیمی در خانه های ساكنان ابربكوه اشاره كرد كه هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین تپه ای در ابربكوه به نام كول تپه ( تپه خاكستر ) وجود داشته كه در آن اشیا و آثار تاریخی وجود داشته است كه احتمالا” توسط افراد سودجو غارت شده اند.قبرستان روستای ابربكوه در ضلعی غربی روستا واقع است. جالب است كه علامت قبر استفاده از تخته سنگ می باشد.