این هنر بوسیله نوعی هاون چوبی كه جوغن نام دارد و چند قرقره ی مخصوص كه به قالب‌‌معروف است و یك بالش كوچك پارچه یی انجام میشود و نحوه كار به این صورت است كه‌‌بالش را روی جوغن گذاشته و بر روی آن الیاف نخ دارای روكش فلزی و نوار خوسی را كه به دور قرقره های قالب پیچیده شده است با كمك دست میبافند.
شك به نسبت نیاز مصرف كننده از ۶ میلی متر تا ۵ سانتی متر پهنا دارد و به همین جهت نیز با توجه به تفاوت عرضش به اسامی مختلفی مانند زری یك فضله، (فصل) زری دو فضله،زری سه فضله، شك، عین القمری، كله قندی، لب بله یی، گل اشرفی ساده، سن المشار، قبر‌عاشقون، دال دالی، غولی، ده قالبه، مط‌ابق المسك، خاتم بندی، عامل گردان، صحن پیاله،قیچی لوزی، مرافعی، غولی نغولی، مصنع چپری، كله كجی، گل اشرفی كله قندی و… نامیده‌میشود كه باریك‌ترین شك، زری یك فضله و پهنترین شك، مرافعی نام دارد و از آن برای‌تزئین لبه ی آستین، دور یقه، پیش سینه و لبه ی دامن لباسهای زنانه و نیز اطراف مقنعه و‌سجاده استفاده میشود
از مراكز مشهور بافت شك‌بافی شهرستان رودان از استان هرمزگان است.
