روستای سیجوال

موقعیت سیاسی و جغرافیایی

روستای سیجوال یكی از روستاهای استان گلستان، از توابع شهرستان تركمن ، بخش مركزی و دهستان جعفربای غربی می باشد. این روستا از شمال به رآهن ، از غرب ، به شهرستان بندر تركمن ، از جنوب به مرتع و رودخانه قره سو و از شرق به روستای آشورباد محدود می گردد

روستا دارای بافتی نسبتاً متراكم بوده و به لحاظ شكلی نیز ساختار طولی در مجاور رودخانه قره سو قابل مشاهده است. راه دسترسی روستا از طریق محور بندر تركمن – گرگان بوده فاصله روستای سیجوال تا شهر بندرتركمن ۴ كیلو متر می باشد. از لحاظ توپوگرافی این روستا در منطقه جلگه ای وافع شده كه شیب عمومی آن از شرق به غرب میباشد . مختصات جغرافیایی این روستا برابر با ۰۷ درجه و ۵۴دقیقه طول شرقی و ۵۳درجه ۳۶ دقیقه عرض شمالی و در ضلع شرقی شهرستان تركمن قرار گرفته است . و وسعت روستا حدود۵۲۳۵۶۱ متر مربع است . و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۵ متر است

وضعیت طبیعی و اقلیمی

این سكونت گاه در یك پهنه جغرافیایی هموار و جلگه ای استقرار یافته است. آب و هوای روستای سیجوال معتدل و مرطوب بوده و همانند سایر سكونت گاه های استان گلستان دارای رطوبت و بارش زیاد است.

براساس اظهارات كارشناس جغرافیای ساكن روستا میزان بارندگی در سال ۱۳۸۶ زیر ۴۰۰ میلی متر بیان می گردد. تعداد روزهای یخبندان برخلاف سال های قبل بیش از ۵ الی ۱۰ روز ( سال ۱۳۸۶) بوده است از لحاظ وزش باد می توان دو نوع باد را كه در طول سال آب و هوای روستا را تحت تأثیر قرار می دهند عبارتند از:

الف) باد سرد وخشك سیبری كه در زبان محلی به «سورتك» معروف است باعث افت شدید دما شده و در حین حال تأثیر منفی بر محصولات كشاورزی گذاشته و حتی در مواقعی باعث كاهش تولید محصول می گردد.

ب) باد شمال شرقی كه از سمت غرب می وزد و اكثراٌ دارای ابرهای باردار بوده و باعث بارندگی و شدت سرمای نسبتاٌ كم می باشد.

با توجه به نقشه زلزله استان می توان اكثر نقاط استان را در خط زلزله دید ، چرا كه در این استان هم گسل وجود دارد و هم به دلیل وجود دریا دارای رسوبات سست و ناپایدار می باشد كه در برابر حركات زمین سست و ناپایدار می باشد. با توجه به پرسشگری بعمل آمده از اهالی روستا سابقه زلزله ای كه موجب خسارات جانی و مالی گردیده باشد به وقوع نپیوسته است . از لحاظ سیل با توجه به وجود رودخانه گرگان رود و قرسو امكان سیل گیری وجود نداردو تا به حال چنین موردی رخ نداده است .(طرح هادی روستای سیجوال ، ص ۱۰)

بر اساس اطلاعات اخذ شده از مدیریت جهاد كشاورزی شهرستان تركمن، تقریبا” ۲۵۰۰ هكتار اراضی زراعی در سطح روستای سیجوال وجود دارد این اراضی به طور پراكنده در اطراف روستا وجود دارد كه از سمت شمال به رآهن و از جنوب به مرتع و رودخانه قره سو و از سمت شرق به اراضی روستای آشوربای واز غرب به شهرستان بندرتركمن محدود می گردد . (طرح هادی روستای سیجوال، ص۲۳)

بررسی وضع فعالیت در روستا

روستای سیجوال در منطقه ای دشتی و مسطح و از لحاظ طبیعی در ساحل شمالی رودخانه قره سو واقع شده و تقریبا”خاك حاصلخیزی دارد كه امكان كشت دایم را فراهم نموده است . بنابراین اقتصاد روستا بر محور كشاورزی استوار است و پس از آن مهمترین درامد اهالی صنایع دستی ودامداری و كارگری ساده است . علاوه بر موارد یاد شده مشاغل دیگری همچون كارمندی و دیگر كارهای خدماتی از جمله مشاغلی است كه به نحوی تأمین كننده قسمتی از درامد خانواده ها را به خود اختصاص یافته است.

عمده ترین محصولات كشت عبارتند از : جو ،گندم،پنبه ،صیفی جات و غیره كه بیشترین سطح زیر كشت مربوط به محصول گندم و سپس جو و پنبه میباشد.

تا چندی پیش شغل اصلی و منبع درآمد تركمنها از طریق دامداری تامین می شده است . با توجه به مسائل سیاسی حاكم بر آن زمان و عوامل مؤثر دیگر سبب شد تا زندگی كوچ نشینی تركمن ها به زندگی یكجانشینی تغییر پیدا

كند،دامداری نیز اهمیت خود را از دست داد و در مقابل كشاورزی اهمیت پیدا كرد . پس از پیروزی انقلاب بسیاری از مراتع زیر كشت محصولات كشاورزی رفت و استفاده از وسایل مكانیزه مثل تراكتور و كمباین موجب شد تا ساكنان روستا بتوانند هر چه بیشتر زمینها را به زیر كشت غلات خصوصا” گندم و جو برده و در نتیجه از وسعت مراتع كاسته است این وضعیت به همراه عدم درامد كافی از راه دامداری و عدم حمایت لازم و كافی از دامداران و بازدهی پایین این شغل موجب گردید تا دامداران بیشتر در حد مصرف خانوادگی و داخلی روستا در حاشیه انجام شود .

صنایع دستی دیگر تولیداتی است كه در میان تركمنها رواج دارد و با نام آنها عجین شده است . به طوریكه نام تركمن با قالی ،قالیچه ، پشتی تركمن نیز در ذهن متصور می شود . تا چندی پیش كه دامداری در میان این مردمان در مرحله نخست معیشت بود ، صنایع دستی نیز اهمیت زیادی داشته ،به موازات كاهش اهمیت دامداری و كم شدن دامها و روی آوری مردم به روشهای دیگر منابع درآمد مانند زراعت ،كارگری و غیره خود موجب كاهش مواد اولیه صنایع دستی شد و برای تامین آنمردم را با مشكلاتی روبرو كرده است .بطوریكه امروزه مردم مواد اولیه مورد نیاز خود را از فروشگاهای بندرتركمن و یا از روستاهای مجاور فراهم می كنند كه این خود محدودیت و مشكلاتی را خصوصا” از لحاظ قدرت خرید به همراه دارد . وضعیت نامناسب كارگاها و سختی های موجود در این زمینه خود مشكل دیگر و عامل مهمی در جهت كاهش تولیدات صنایع دستی در روستای سیجوال می باشد.