موقعیت جغرافیائی خیارج
خیارج روستائی است در جنوب دشت قزوین و در محدوده بخش رامند از توابع شهرستان بوئین زهرا در استان قزوین.
خیارج در ۴۹ درجه و ۴۳ دقیقه طول جغرافیائی و ۳۵ در جه و ۴۸ دقیقه عرض جغرافیائی و در كنار جاده ترانزیت فعلی تهران- همدان، واقع شده است، شایان ذكر است كه در قدیم جاده قدیم، به جاده تبریز – اصفهان، مشهور بوده و جزئی از جاده ابریشم بوده.
فاصله آن تا مركز استان (قزوین) حدود ۶۰ كیلومتر و تا تهران حدود ۱۶۰ كیلومتر است.
ارتفاع متوسط خیارج از سطح دریا ۱۲۸۰ متر بوده و از شمال به روستای لوشكان، از شمال شرقی به شهر شال و قلعه هاشم خان (شهرك مدرس فعلی)، از شرق به روستای خوزنین، و از جنوب به دانسفهان (مركز بخش رامند) و از غرب به روستاهای یارآباد (منطقه ییلاقی مربوط به پرویز یار افشار سناتور انتصابی شاه) و جعفر آباد منتهی می شود.
از ارتفاعات و كوه های اطراف روستا تنها می توان به رشته كوه های رامند كه در حدود ۱۵ كیلومتری روستا قرار دارند اشاره نمود.
راه های ارتباطی
۱) جاده تهران – همدان(غرب كشور) با فاصله ی حدود یك كیلومتری روستا.
۲) جاده بوئین زهرا به زنجان كه با فاصله ۳ كیلومتری از كنار روستا می گذرد و راههای ارتباطی كه از جاده های فوق به داخل روستا می رسند، عبارتند از:
الف) جاده تازه تأسیس منشعب از جاده بوئین زهرا – زنجان كه آسفالته می باشد و با فاصله حدود ۳ كیلومتر از مسیر محله لب استخر(یكی از محله های اصلی روستا) به مركز روستا می رسد.
ب) جاده قدیمی كه اخیراً آسفالت شده و از جاده تهران – همدان منشعب می شود و با فاصله حدود ۲ كیلومتر به مركز روستا ختم می شود.
ج) جاده قدیمی شوسه كه آن هم از جاده تهران – همدان منشعب می شود، لكن به دلیل وجود دو جاده آسفالته به ندرت استفاده می شود.
۳) راه های بین مزارع كه از جمله آنها می توان به راه شوسه ی قدیمی كه در غرب روستا به سمت یار آباد می رود، و به دلیل وجود چشمه ی آب سرد متعلق به خیارجی ها در منتهای راه مذبور مورد استفاده ی زیادی قرار می گیرد، و نیز راه بین مزارع منتهی به باغستانهای انگور روستا از دیگرراه های مهم روستا است، اشاره كرد.
راه شوسه دیگری كه آن نیز در بین مزارع روستا قرار دارد، به دو موتور آب نسبتاً قدیمی تر منتهی می شود و بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.
علاوه بر راه های اشاره شده ی فوق، راه های فرعی دیگری نیز در بین مزارع وجود دارد كه عمدتاً از قدیم مورد استفاده داشته و دارد، و در این جا به ذكر نامی از آنها اكتفا می كنیم (نام محلی)
۱) لشكونه راهه: راهی كه از كنار باغستانها و مزارع به شمال روستا (روستای لوشكان) ختم می شود.
۲) آسیا راهه: راهی كه از كنار مزارع و از محدوده ی شمال غربی و غرب روستا می گذرد و در قدیم به آسیابی كه در كنار چشمه آب سرد(حدود ۱۵ كیلومتری روستا) قرارداشته، منتهی می شده و به دلیل نیاز مبرم مردم به آسیاب، راه معروف و مهمی به شمار می رفته.
۳) قلا راهه: راه بین مزارع منتهی به روستای قلعه هاشم خان (شهرك مدرس) در شمال شرقی روستا.
۴) خوزنین راهه: راه بین مزارع منتهی به روستای خوزنین در شرق روستا.
۵) اشترینه راهه: راه بین مزارع منتهی به شرق و جنوب شرقی روستا موسوم به اُشترین كه منطقه ای وسیع و حاصل خیز و متعلق به روستا بوده و در فاصله ۱۵ كیلومتری روستا قرار دارد، در حال حاضر راه آسفالته منتهی به جاده ی بوئین زهرا – زنجان ، جایگزی راه قدیمی فوق الذكر شده است.
