روستای باورس

روستای باورس در ۱۵ كیلومتری شرق قزوین و در شمال شهرك محمدیه (زیباشهر؛ نخستین شهرك نوبنیاد در ایران) قرار دارد.

مرحوم دهخدا در لغت‌نامه به نقل از فرهنگ جغرافیائی ایران (ج ۱) درباره باورس گفته است؛ «دهی از دهستان حومه بخش مركزی قزوین، در ۱۶هزارگزی خاور مركز بخش . سكنه آن ۳۴۴ تن می‌باشد. آب آن از رودخانه باورس تامین می‌شود.»
این روستا روی تپه‌ای در شمال بزرگراه قزوین-تهران قرار گرفته است. اهالی آن به كشاورزی، دامداری، صنعت، رانندگی اتوبوس و مینی‌بوس اشتغال دارند.

باورس در واقع پدر معنوی محمدیه است و در آغاز نام رسمی محمدیه(زیباشهر) به دلیل ایجاد در املاك باورس شهرك باورس بود.

در اول شهریور ۱۳۷۴ با تصویب ‌اكثریت وزرای عضو كمیسیون سیاسی – دفاعی هیأت دولت، با توجه به اختیار تفویضی هیأت وزیران (‌موضوع تصویب‌نامه شماره.۹۳۸۰۸ت ۹۰۷ مورخ ۱۳۶۸.۱۰.۲۴) بنا به پیشنهاد شماره ۱.۴.۴۲.۳۶۱۳ مورخ ۱۳۷۴.۴.۱۰ وزارت كشور، در اجرای ماده (۴) قانون تعاریف و ضوابط‌تقسیمات كشوری – مصوب ۱۳۶۲ – و تبصره (۱۵ الحاقی به آن – مصوب ۱۳۷۱ – و به استناد ماده (۱۳)) قانون یاد شده، تصویب نمودند: «‌شهرك زیباشهر (‌باورس) از توابع بخش مركزی شهرستان قزوین به شهر تبدیل و “‌محمدیه” نامیده شود.» ‌این تصویب‌نامه در تاریخ ۱۳۷۴.۶.۵ به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده و از سوی ‌حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور وقت ابلاغ گردید.

باورس امروزه از نظر تقسیمات كشوری جزو شهرستان البرز، بخش محمدیه و دهستان حضارخروان می‌باشد.