روستای زرجه بستان در ۴۵ كیلومتری استان قزوین و در كوهپایه های غربی آبیك قرار دارد
این روستا ۱۷ كیلومتر از اتوبان كرج قزوین فاصله دارد
روستای زرجه بستان با زمین های كشاورزی و باغ های فراوانی كه دارد در بین روستاهای اطراف بیشترین اراضی را به خود اختصاص داده است
محصولات كشاورزی این روستا بیشتر گردو و بادام و انگور است كه در كنار آن میتوان به سیب گیلاس آلبالو آلو زردآلو گوجه هندوانه نیز اشاره كرد
قبلا این منطقه جزو روستاهای پر جمعیت بوده ولی به مرور زمان اهالی آن به شهر (بیدستان-محمدیه-قزوین-تهران) مهاجرت كردن و در حال حاظر چیزی حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ نفر در آن زندگی میكنن
این روستا جزو مناطق سردسیر است و زمستان طولانی دارد
در این روستا امام زاده ای است كه مردم ان اعتقاد خاصی به آن دارند(امام زاده علی النقی از نوادگان امام رضا (ع))
در آمار دقیق روستا كه چندی پیش از سوی سایت رسمی آمار كل كشور اعلام شد جمعیت كل روستا ۲۷۶ نفر ثبت شده است
در آن جمعیت مردان ۱۳۳ نفر كه ۷۴ نفر با سواد
و جمعیت زنان ۱۴۳ نفر كه ۴۸ نفر باسواد در ان زندگی میكنن
كه در آمار كلی ۵۲ % زنان ۴۸ % مردان و مردان باسواد ۶۱ % و زنان باسواد ۳۹ % هستند
در زرجه بستان جه میبینید؟
چه دلنشین است شنیدن واژه «سلام» از زبان مردمی كه لبخندی همیشگی بر چهره مهربانشان دارند، آن هم زمانی كه تصور می‌كنی در جایی كه برای سفر انتخاب كرده‌ای، غریبی و كسی را نمی‌شناسی، اما بعد از قدم‌زدن در كوچه پس‌كوچه‌های روستا نظرت عوض می‌شود و تازه متوجه می‌شوی چقدر با این غریبه‌ها آشنا هستی.
مردمی مهمان‌نواز كه سختی روزگار نتوانسته صفای لبخند را از چهره آفتاب‌سوخته آنها پاك كند، مردمی كه با دستان پینه‌بسته، دستت را به گرمی می‌فشارند. همان دستان چروكیده و پرمهری كه معجزه رویش گندم را از خاك رقم می‌زند و نان را از گندم. مردان و زنانی كه مهمان‌نوازی را افتخار خود می‌دانند و قناعت سرمشق زندگی ساده آنهاست.
این وصف مردمی شریف است كه در روستایی سرسبز و خرم زندگی می‌كنند.
روستای زرجه بستان یكی از مناطق زیبای استان قزوین است كه در دامنه‌های جنوبی رشته كوه البرز قرار گرفته است. واقع شدن میان كوه‌ها و برخورداری مناسب از بارش‌های سالانه، آب و هوایی مطبوع را به زرجه بستان هدیه داده است، به طوری كه در تابستان‌های خنك آن مردم كمتر از كولر استفاده می‌كنند. طبیعت زیبای این روستا بویژه در فصل بهار به خاطر شكوفه‌های درختان و دشت‌های پراز گل‌های شقایق، بسیار زیبا و دل‌انگیز است و روح هر بیننده‌ای را نوازش می‌كند.
پوشش گیاهی این منطقه بسیار غنی است و گیاهان دارویی كمیاب و باارزشی در آن می‌روید كه از آن جمله میتوان به گزنه، زنجبیل، چای كوهی، آویشن و بابونه اشاره كرد. زرجه بستان همچنین دارای باغات سرسبز انگور، گردو، بادام و میوه‌های مختلف است و هنگام برداشت، محصول قابل توجهی نصیب كشاورزان می‌شود.
از نظر پوشش جانوری نیز زرجه بستان از وضعیت نسبتا خوبی برخوردار است. هرچند در سال‌های اخیر به دلیل شكار غیرمجاز و تخریب محیط‌زیست از جمعیت جانوری این ناحیه كاسته شده، ولی هنوز هم میتوان حیواناتی مانند شغال، روباه، گرگ، گراز، آهو و خارپشت را در آن مشاهده كرد. لازم به ذكر است زرجه در زبان محلی به معنای كبك است و در گذشته به خاطر وجود تعداد زیاد كبك و قرقاول، نام زرجه بستان را بر این منطقه گذاشته‌اند.
یكی دیگر از جاذبه‌های گردشگری زرجه بستان، آثار باستانی و بناهای تاریخی متعدد در اطراف آن است؛ برخی از این بناها قدمتی چندهزار ساله دارد. وجود بقایای قلعه‌های قدیمی قلاء‌كمر و قوطی‌قلاء هم بیانگر آن است كه این ناحیه در گذشته از ارزش نظامی برخوردار بوده و از همین قلعه‌ها امنیت نواحی اطراف تامین می‌شده است. غیر از گورستانی قدیمی كه در نزدیكی امامزاده سیدپاك قرار دارد و دارای سنگ نوشته‌های كهن و نقاشی شده است، در قسمت شمال غربی روستا هم بقایای قبرستانی متعلق به زرتشتیان كشف شده كه حكایت از وجود ادیان مختلف در این منطقه می‌كند.
چندی پیش نیز به صورت اتفاقی، در نزدیكی چشمه لاله‌باغ آثار مربوط به حمامی مربوط به دوره سلجوقیان كشف شد. اما شاید بتوان مهم‌ترین اثر باستانی كشف شده را در روستای چناسك در همسایگی زرجه بستان جستجو كرد، مجسمه مردی خنجر به دست كه تماما از سنگ تراشیده شده و به گفته محققان قدمتی ۳۸۰۰ ساله دارد.
با توجه به كوهستانی بودن و قرار داشتن بین قزوین، الموت و طالقان، این منطقه جذابیت‌های زیادی برای كوهنوردان و طبیعت‌گردان دارد كه قطعا در صورت معرفی و سرمایه‌گذاری مناسب، البته به شرط این‌كه به چهره محیط‌زیست منطقه خدشه وارد نشود، میتوان از ظرفیت‌های اكوتوریسم منحصر به‌فرد آن بخوبی استفاده كرد.
مسیرهای كوتاه و بلند كوهپیمایی با چشم‌اندازهای زیبایی در این روستا و حوالی آن وجود دارد كه از میان رودخانه‌ها و درختان می‌گذرد؛ این مسیرها چنان است كه افراد مختلف با هر توانایی جسمی، می‌توانند از آنها استفاده كنند و خاطره‌ای به یادماندنی از طبیعت‌گردی با خود به یادگار ببرند.
یكی از نكاتی كه توجه گردشگران را در سفر به زرجه بستان جلب خواهد كرد، پایبندی مردم روستا به سنت‌ها و آیین‌های ملی و مذهبی است. به ویژه در عید نوروز مراسم قاشق‌زنی، جوراب‌اندازی، نوروزخوانی و نمایش چوب‌بازی همراه نوای سرنا و دهل، نشان از روح زندگی و طراوت در پیكره روستا دارد. آیین‌های مذهبی نیز بین اهالی جایگاه ویژه‌ای دارد. اگر در ماه محرم گذرتان به این روستا بیفتد، مردم زیادی را خواهید دید كه از شهرهای دور و نزدیك به زرجه بستان آمده‌اند و مشغول عزاداری و تماشای مراسم تعزیه‌خوانی هستند. بد نیست بدانید زرجه بستان یكی از خاستگاه‌های اصیل و بلندپایه تعزیه‌خوانی در ایران است كه اهالی آن از دیرباز تاكنون این سنت مذهبی را سینه به سینه حفظ و پرورانده‌اند.
استادان بزرگی چون علی پاك‌نفس، حاج ادهم و استاد احمد گیوه‌كش معروف به احمد بلبل، از اقامه‌كنندگان مراسم تعزیه‌خوانی این سرزمین بوده‌اند كه عمری را در خدمت ساحت حضرت سیدالشهدا(ع) سپری كرده‌اند. طبیعت زیبای زرجه بستان، همانند سایر نقاط میهن عزیزمان نیازمند مراقبت و رسیدگی است تا بكر و دست نخورده باقی بماند. شاید بهترین سرمایه‌گذاری و خدمتی كه میتوان به طبیعت كرد، این باشد كه آن را به حال خود رها كنیم. متاسفانه در سال‌های اخیر به بهانه عملیات راهسازی، چهره تپه‌ها و كوه‌های اطراف زرجه بستان بدون هدف خراشیده شده و منظره ناخوشایندی به وجود آورده است كه جا دارد با پیگیری مسوولان، جلوی تخریب بیشتر محیط‌زیست منطقه گرفته شود تا بتوان این گنجینه خدادادی را دست نخورده و سالم به فرزندانمان هدیه داد.
رسیدن به زرجه بستان سخت نیست؛ در اتوبان تهران- قزوین، ۲۵ كیلومتر قبل از قزوین، در سمت راست، جاده‌ای فرعی با تابلویی كه ما را به سمت روستا راهنمایی می‌كند، دیده می‌شود؛ پس از ۱۴ كیلومتر رانندگی به زرجه بستان می‌رسید. پس از همین حالا كوله‌بار سفر را ببندید و مطمئن باشید سفر خاطره‌انگیزی در پیش خواهید داشت.
