از روز خاكسپاری مرده مراسم سوگ واری آغاز می شود و ممكن است ۴۰ روز تا یكسال نیز ادامه داشته باشد .در این مدت افراد خانواده و بستگان نزدیك فرد متوفا مخصوصا زنان لباس سیاه به تن می كنند و به احترام مرده تا مدتی به مراسم جشن و شادی نمی روند . اگر مرده مردی جوان و به اصطلاح ناكام باشد ( یعنی ازدواج نكرده باشد ) برای او به مدتی محدود در محل زندگی و كارش حجله هایی كه از لامپ ها و لاله های رنگین ساخته شده قرار می دهند .مراسمی كه در این مدت برای مرده برگزار می شود عبارت اند از مجلس ختم یا ترحیم شب هفت ، شب چهلم و شب سال . االبته با توجه به آداب و رسوم هر منطقه از كشورمان ممكن است مراسم سوگواری متفاوت باشد اما روال كلی به صورتی است كه ذكر شد .مجلس سوگواری با تلاوت قرآن به خصوص سوره الرحمن و خواندن روضه و سخنرانی خطیب در باب فرد فقید و مرگ برگزار می شود و از میهمانان با چای یا قهوه و حلوا و خرما ویا میوه و شربت پذیرایی می شود . برای متبرك كردن مهمانان چند قطره گلاب نیز در دستشان ریخته می شود . در پایان مراسم میهمانان به صاحبابان عزا تسلیت گفته برای درگذشته طلب مغفرت می كنند و با جملاتی مانند (غم آخر شما باشد) ( هر چه خاك آن مرحومه است عمر شما باشد)( خدا به شما صبر دهد ) به بازماندگان تسلای خاطر می دهند در مقابل میزبان یا صاحب عزا نیز از میهمانان تشكر كرده با جملاتی مانند ان شاءاله در شادی هایتان شركت كنیم ) از آنان تشكر و قدردانی می كندمراسم شب هفت و چهلم و سالگرد نیز مختصرتر از مجلس ترحیم برگزار می شود و خانواده متوفا با توجه به تمكن مالی خود این مجلس را برگزار می كنند و در مواردی نیز هزینه ی مراسم صرف كارهای خیر می شود .