در برخی از روستاهای گیلان ، رسم است پسری كه دختر خانواده ای را می خواهد ، چند بار صبح زود با داس سرشاخه های درختان را قطع می كند تا خوراك گاوهای خانواده ی دختر محبوبش را در چراگاه تامین كند و به پدر او بفهماند كه خاطر خواه دخترش شده است .دختر و پسر گیلانی از دوره ی نامزدی یار و یاور خانواده ی یكدیگر می شوند . پسر عصای دست پدر زن در شالی زارو باغ می شود و دختر كمك دست مادر شوهر در خانه و آشپزخانه و مزرعه .عروسی در گیلان بر پایه ی اتحاد است و خانواده ی عروس و داماد برای اثبات این هم بستگی بیش تر كارهای عروسی را از فراهم كردن هیمه برای برپایی آتش تا پاك كردن برنج و سبزی عروسی با هم انجام می دهند .در مراسم حنابندان پیش از عروسی ، داماد باید یك سیب سرخ یا نارنج را به نشانه ی بركت یا تكه ای قند را به نشانه ی بركت یا تكه ای قند را به نشانه ی نمادی از شیرینی زندگی به سوی عروسش پرتاب كند . عروس طی مراسم ازدواج ،نهالی را به نشانه ی صفا و صمیمیت و زایش در زندگی مشترك از خانه ی پدر به خانه ی همسر ش می برد تا باهم در باغچه بكارند .