سال ها پیش وقتی در لرستان عروسی بود ، صدای ساز و دهل و كمان چه و ضرب تا هفت شبانه روز به گوش می رسید و مردانی دست مال به دست رقص های دوپا ، سه پا و شونه شكی می كردند .این مراسم با گذشت زمان به سه شبانه روز و هم اكنون در بیشتر خانواده های لر به یك شب رسیده است .داماد یك روز پیش از عروسی باید اجناسی مانند قند و برنج و چای و چند راس گوسفند كه معمولا دور گردنشان پارچه های رنگی بسته اند ، با گروهی از نوازندگان راهی خانه ی عروس كند .صبح روز عروسی ،داماد به خانه پدر زن می رود و دستش را به نشانه ی ادای احترام می بوسد . تهیه ی صبحانه ی فردای عروسی یا وعده های غذایی سه روز پس از مراسم هم بر عهده خانواده عروس است .صبح روز بعد از عروسی ، خانواده ی عروس سینی بزرگی حاوی كله قند ، شاخ نبات ، لباس و مقداری پول به خانواده داماد می فرستند . داماد باید به كسی كه سینی را آورده است مژدگانی بدهد .در عشایر لرستان ، خانواده ی عروس از ترس دل تنگ شدن دخترشان ، یكی از آشناها هم راه او سرجهازی می فرستند و خانواده داماد باید به او هدایایی تقدیم كنند . اصطلاح سرجهازیی اشاره به همین ماجراست .