سنگ نگاره “شتر سنگ “در كنار راه مشهد به شاندیز و نزدیك روستایی به نام “درخت بید” قرار دارد و شامل سنگهای بزرگی با نقوشی از قبیل شیر، بز كوهی، گاو، میش و انسان های شكارچی است كه قدمت آن را می توان به دوران نوسنگی نسبت داد.
سنگ نگاره شتر قدمتی چندین هزار ساله داشته و یادگاری از اعماق تاریخ خراسان است كه اسرار كشف نشده فراوانی در دل خود جای داده است.
نگارهها یا هنرهای صخرهای، شناسنامه یا سندهای دست اولی هستند كه نمادی از هویت ملی هر دیار محسوب شده و كهنترین آثار هنری و تاریخی به جای مانده از گذشتگان آن دیارند كه در خود اسرار كشف نشده فراوانی دارند.
این آثار بهترین سامانههایی بوده كه انسانهای گذشته از طریق آنها ادامه حیات داده و با یكدیگر و جوامع بشری سخن گفته و ارتباط برقرار كرده اند.
نقوش آن احتمالا بر گرفته از تجربیات عینی و باورها و اعتقادات و نگرش پیشینیان به محیط زیست است و برای حكاكی روی این سنگ از جسمی سرتیز استفاده شده است.
بیشترین نقوش این سنگ نگاره مربوط به طرح حیوانی از جمله بز كوهی، شتر دو كوهانه، گاو كوهان دار و احتمالا یوز پلنگ است كه در میان آنها نقش درخت یا گیاه به صورتی خاص مشاهده می شود و آنچه اهمیت دارد وجود نقوش گاو كوهان دار و شتر دو كوهانه است كه به اعتقاد باستان شناسان مملو از رمز و راز های فراوان است.سنگ نگاره شتر
در محل این سنگ نگاره، از دور سنگهای گرد غول پیكری دیده میشود كه شباهت زیادی به شترهایی دارد كه با اندازههای مختلف بر سینه این كوه كم ارتفاع خوابیدهاند، شاید اصطلاح شتر سنگ هم با این برداشت اولیه بی ارتباط نباشد.
اكثر نقوش حكاكی شده بر این سنگها دارای جهتی رو به جنوب و شرق است كه حكایت از هوش و درایت هنرمندان حكاك آن را دارد.
این هنرمندان آثار خود را رو به بهترین جهت و مناسب ترین شیب خلق كرده اند تا از حدود یازده هزار سال قبل تا كنون این آثار هنری حفظ شوند. بیشترین نقوش تكراری در محوطه شترسنگ همچون دیگر نقاط ایران بزكوهی است.
نقشهایی كه بر این سنگ نگاره چندین هزار ساله مشاهده می شود با طرح ها و اندازه های گوناگون، ولی با مضامینی یكنواخت در سطح ملی و جهانی است.
اكثر نقوش، روی سنگهای گرد ایجاد شده و شباهتی نزدیك به بومهای سنگ نگاره های اردبیل، هرمزگان، ارسباران تبریز و جمهوری آذربایجان دارد. اطراف و روی سنگهای گرد پر از نقوش مختلفی است كه هنرمندان هركدام را بر اساس مهارتشان زیبا و ساده خلق كردهاند.
بعد از نقوش بز كوهی بیشترین فراوانی نقوش، نقش انسانهایی است كه در حالات مختلف حك شدهاند. حالاتی همچون كمان داری، سواره، انجام حركات موزن ، ایستاده و از همه جالب تر انسانهایی كه سوار بر شیر هستند.
