در ضلع شرقی بازار قدیمی، مسجدی كه در و دیوارش نشانگر حال و هوای مردم متدین قرون گذشته است، عظمت خاصی به منطقه بخشیده است، این مسجد به سال ۱۲۵۶ ﻫ.ق به همت علی اصغر حاجی بابا بنا گردید.
دو درب این مسجد به طرف بازار حاجی بابا باز می شود، یكی از درها به كتیبه ای از آیات قرآن كریم با رنگ ثلث و خط سفید آراسته شده و با كاشی های لاجوردی رنگ، حاشیه نگاری شده است، این درب از درون به صحن مسجد باز می شود, درب دوم با طاق نمایی ساده به حیاط مسجد باز می شود، در ضلع غربی حیاط، دو ردیف ستون شش تایی چوبی و محرابی مقرنس كاری شده به چشم می خورد و در چهار گوشه اطاق، ترنج های نقاشی شده به رنگ لاجوردی دیده می شود و ترنج های كوچك به طور یك در میان در وسط جرزها قرار گرفته اند.
در ضلع جنوبی حیاط، ایوانی با سقف چوبی قرار دارد، منبری چوبی منبت كاری شده در آن موجود است كه در تابستان نمازهای جماعت آنجا برگزار می گردد.
مسجد حاجی بابا، در ایام پر مخاطره انقلاب اسلامی، یكی از سنگر های خلل ناپذیر و پناه گاه امن مردم این شهرستان بود، طبق نوشته اسناد مورخین، تاریخ بنای این مسجد سال ۱۲۶۰ ﻫ. ق است، محمّد حسن اعتمادالسّلطنه در كتاب مرآﺓ البلدان، می نویسد: «مسجدی است از وجه ثلث مرحوم حاجی بابا تاجر در عصر شهریار مبرور، اسكنه الله فی ریاض السرور، ساخته شده و معروف به مسجد حاجی بابا است.»
