روستای برمسیاه

وجه تسمیه روستای برمسیاه

كلمه برمسیاه :مشتق از برم عمیق یعنی گودال بسیار بزرگی كه آب بسیار فراوان در آن جمع بوده و چون عمقش زیاد بوده این حوضچه آبی،سیاه به نظر میرسیده ،به همین خاطر حدود۱۶۰ الی۱۷۰ سال پیش این منطقه بنام برمسیاه به ثبت رسیده است،نام قبلی این روستا نا معلوم است،گویا این منطقه را سراب سیاه یا سراب بیشه گفته اند اما در اسناد معتبر دیده نشده است.

ساكنان قبلی این روستا تقریبأ از زمان یك قرن و نیم پیش پس از درگیری در مناطق مختلف استان فارس به این منطقه كوچ نموده و ساكن شده اند، اولین اولادی كه پس از درهم شكستن ابن پهوندی كه در منطقه جونكان اتراق داشته اند وارد این خطه شده بیگدلی ها بودند كه بنام بگدلی تركی مشهورند كه بنیه اصلی این اولاد همین اولاد خسروی می باشد كه چند نفر از بزرگان و سران آن عبارت ان از:ملا علی بابا كه از طرف محمد علی خان كشكولی مأمور احداث دژهای محكم و مستحكم در این روستا میشود كه بقایای این قلعه ها تا چند سال قبل موجود بود ولی اكنون از بین رفته و تخریب شده است،و از دیگر بزرگان می توان :عبدالله بیگ ،خشایار بیگ و خدایار بیگ خسروی را نام برد،

اولاد های دیگری كه به تدریج در این روستا ساكن شدند عبارت اند از : اولاد گله زن كه از عشایر منطقه فیروز آباد فارس بوده كه تقریبأ یكصد سال پیش در این منطقه سكونت گزیدند، اولاد غجه بگدلی دمر چماقلو كه از عشایر فیروزآباد فارس بوده و در این منطقه ساكن شده اند ،اولاد شولی یا شوری كه از منطقه شول دلخان پشت كوه سپیدان به این روستا مهاجرت كردند،اولاد احمد محمود كه تقریبأ ۸۰سال پیش از منطقه كوه سرخ یا همان منطقه ماهور میلاتی در این روستا ساكن شدند و از دیگر اولاد ها كه این روستا را برای سكونت انتخاب كردند(اولاد كهواره یا كیهو و صالحونی) را نام برد.

اولاد های دیگر ساكن در این روستا بختیای ها و مختاری ها هستند كه تقربیأ از زمان یكصد سال پیش به این روستا مهاجرت كرده اند.

از اولاد های دیگر ساكن در این روستا میتوان قره قان و احمد خان را ذكر كرد كه بنا به اظهار سال خوردگان كه نقل كرده اند اولاد پیشین احمد خان هم از لحاظ سواد و هم از لحاظ دلیری و اسب سواری سرآمد همه ی اولاد های دیگر بوده اند كه از جمله یكی از بزرگان این اولاد را میتوان ملا ظهراب را نام برد .

موقعیت جغرافیایی روستای برمسیاه:

این روستا تقریبأ در منطقه گرم و خشك و تا حدی نیمه معتدل قرار دارد.

پوشش گیاهی روستا:

پوشش گیاهی این روستا اكثرأ بن ، بادام ،بلوط و گیاهان متعددی وجود دارد كه مجال ذكر آنها نیست .

جمعیت روستای برمسیاه.

جمعیت این روستا تقریبأ بالغ بر یك هزار نفر است كه طبق آمار خانه بهداشت برمسیاه ۵۲۴نفر مرد و ۴۷۶ نفر زن است .

تحصیلات مردم روستای برمسیاه.

اكثر مردم این روستا با سواد هستند و تعداد زیادی از جوانان روستا دارای تحصیلات عالی هستند ودارای مشاغلی مانند معلمی و پزشكی افسری و غیره اند…….

شغل اصلی مردم روستای برمسیاه..

كشاورزی و تا حدودی دامداری است كه متاسفانه در سالهای اخیر به علت خشك سالی با مشكلاتی مواجه شده است.

{{ معرفی روستای برم سیاه }}

برم سیاه :بمعنی آبگیر سیاه ـ بركه ی سیاه

این نام از قدیم الایام به این روستا تعلق داشته یعنی در حقیقت به این نام نامگذاری شده است… این آبگیر چند سالیست كه رو به خشكی گرویده است اما در فصل زمستان متناسب با باران نیز چشمه هایی از آن جاری میشود . برمسیاه مناطقی همچون ،مشیل {مكانی سرسبز}،شبانخوسی ،آب ناری،كومه جا،تلخ آب: را به خود اختصاص داده كه از جمله مناطق مهم برای كشاورزی و دامپروری مردم این روستا به حساب می آید .

روستای برم سیاه در{۱۲} كیلومتری خومه زار و{۲۵}كیلومتری نورآباد ممسنی در منطقه ی ماهور میلاتی واقع شده است كه این منطقه در شهرستان نورآباد ممسنی واقع در استان فارس است . روستای برم سیاه بالغ بر ۲۵۰خانوار هست و جمعیتی بالغ بر ۱۸۰۰ نفر به تناسب زن و مرد برابر است .همه ساكنین برم سیاه قشقایی هستند كه در حقیقت براساس تحقیقات انجام شده قشقایی ها مردمی هستند كه از آذربایجان و تبریز{باز مانده قفقاز سابق } كوچ كرده و به استان فارس آمدهاند .قشقایی در معنی یكی اسب پیشانی سفید و معنی دیگر ان كوچ كننده یعنی كسانی كه كوچ میكنند .درامد اقتصادی اكثر مردم روستای برم سیاه از طریق كشاورزی و ان هم بصورت دیم ،{تنها با اب باران ابیاری میشوند }و دامداری كا حرفه ی بیشتر این روستا نشینان به حساب می اید ،وصول میشود و متكی به دام و كشاورزی هستند .

روستای برم سیاه با ایثار دو شهید گرانقدر چون شهید محمد خسروی وشهید فرج الله خسروی در جنگ تحمیلی وهشت سال دفاع مقدس كار نامه ایی درخشان را از خود بجای گذاشته است . و علاوه بر این: جانبازان و ایثار گران زیادی هم ایفای نقش كرده اند كه جای بسی تقدیر است .

شهرستان ممسنی: در جنوب غربی استان فارس قرار دارد و به چهار بخش كه عبارتند از :

بخش دشمن زیاری .بخش مركزی ،ُبخش مصیری .بخش ماهور میلاتی

زبان مردم مركز و بخش های دشمنزیاری و مصیری لری است چراكه مردم خود شهرستان لر هستند .

ماهور میلاتی یعنی تپه زار های پیوسته و به همین دلیل آنرا ماهور {تپه زار }نامیده اند .ماهور میلاتی دارای كوه های بزرگی همچون كوه بزان {كه همه ساله در فصل بهار مسافران زیادی را به خود جذب میكند }.كوه پیره كه در نزدیكی روستای شیربیم است و همچنین كوه سیاه كه از جمله كوه های دارای بز كوهی و قوچ میباشد و در نزدیكی روستای میشان واقع شده است .

روستاهای بخش ماهور میلاتی :

پودنك ،دم قنات،شور،شیربیم،عباس آباد،برم سیاه،طالقانی{قلعه ی گچی}،مرغ بزرگ،دلوار سیاه ، تلخ آب،هزار بلوت،مور كرد،شهرك،بشار جان،مشیل بندر،رباط،بابا منیر،هفت دشت ،میشان علیا،میشان كوچك،بید كرز ،شاه تسلیم: چاه انجیر، نزاع، بابا كلان ،بید خل ، زیربند ،میلاتون ،و…..

ماهور میلاتی با بیش از۳۵ روستای بزرگ و كوچك و بالغ بر ۹۸۰۰ نفر جمعیت دارد . از این تعداد روستا هفت روستای :دم قنات ،شور ،پودنك،شیربیم،عباس آباد،طالقانی و مرغ بزرگ به زبان لری تكلم میكنند و بقیه به زبان قشقایی تكام میكنند بجز چند استثنا.

ازازاا اسی و اندی روستا پنج روقیه ی روستاها به زبان تركی قشقایی تكلم میكنند

شغل مردم ماهور میلاتی :

شغل اصلی اكثریت مردم ماهور دامپروری وكشاورزی است . آنها دامهایی نظیر گوسفند وبز وبه تعداد كمی هم كاو نگهداری میكنند . بیشتر آنها كوچروی میكنند . ییلاق آنها در اطراف شهرهایی همچون ،جهرم{اصفهان}،سمیرم {اصفهان}،سپیدان {فارس }شهرضا در اصفهان واقلید{فارس} قرار دارد كه در فصل بهار كوچروی خود را اغاز میكنند . قشلاق انها در ماهور میلاتی است كه در اوایل پاییز كه هوا رو به سردی میرود باز میگردنند و زندگی خود را ادامه میدهند .

محصولات كشاورزی :

محصولات عمده ی كشاورزی : گندم ، جو ، عدس ،سیفی جات از قبیل خیار سبز ، هندوانه، كدو و…. بدلیل كمبود آب كشاورزی بیش تر محصولات آن از قبیل گندم و جو دیم است و در فصل تابستان شروع به سیفیجا ت میكنند و تا اوایل پاییز نیز محصولات سیفی دارند.گنم و جو و عدس را از اواسط پاییز متناسب با ریزش های جوی شروع میكنند و با آب باران آبیاری میشوند و موقع درو آنها در فصل بهار و در ماه های اردیبهشت و خرداد است .بیشتر محصولات دیمی در خود منطقه برای دام و طیور استفاده میشود .

درختان موجود در كوه های ماهور :

در ماهور میلاتی در ختانی نظیر بادام كو هی .پسته كوهی {بن و ….}بلوط به تعداد فراوان .كنار ،انجیر وحشی .و دیگر درختانی كه بدلیل خلاصه كردن از انها نامی نبردیم.

منطقه ی ماهور در فصل بهار به جایی سرسبز و خرم تبدیل میشودو مسافران زیادی را به خود جذب میكند وجود درختان و كوه های سرسبز نیز خود زیبایی این منطقه را چند برابر كرده است كه حتما نیز ارزش سفر به این بخش را داردو از كلیه ی خوانندگان برای سفر به دیار قشقایی ،بخش ماهور میلاتی دعوت به عمل می آید .

حیوانات وحشی منطقه ی ماهور :

در ما هور میلاتی حیواناتی نظیر گراز وحشی ،كفتار ،‌گرگ،‌روباه ،‌شغال ، جوجه تیغی ،‌گربه ی وحشی، سمور ،‌خرگوش،….و به تعداد كمی هم بز كوهی در ارتفاعات كو های رود خانه ی زهره . و پرندگانی همچون قمری ،‌گهك ،‌قرقاول ،‌طیهو ،‌كبك ،‌شاهین ،‌عقاب ،و ……

آثار دیدنی ماهور:

از دیدنی های ماهور میتوانیم از امام زاده بی بی حنا در ۳ كیلومتری بابامنیر ،‌امام زاده ماهور واقع در بابامنیر،{عارفی كه در قرن هفت به ماهور آمد و ماندنی شد و هنوز زبانزد هست .}‌دریاچه ی برم شور{طول ۳ و عرض بیش از ۵۰۰} واقع در بین بابامنیر و میشان ،امام زاده شاه تسلیم در روستای شاه تسلیم در حوالی میشان ،امام زاده پیر شهیدان ،

این روستا دارای آب، برق، مخابرات دیجیتال ،پست بانك ،خانه بهداشت ،دبیرستان دخترانه مدرسه راهنمایی پسرانه و دخترانه و مدرسه ابتدایی پسرانه و دخترانه است.

زبان مردم روستا ۹۰% زبان شیرین تركی است.

این روستا دارای ۲۰۰ خانوار است ..

لازم به ذكر است اولاد نوروز و اولاد بهروز هم جز همان اولاد گله زن محسوب میشوند كه وجه اشتراك بسیار نزدیك دارند و صله رحم میشوند