روستای كسیل

در ۵۴ كیلومتری جاده چالوس،بعد از گذر از میان جاده پرپیچ و خم به بهشت گمشده البرز یعنی روستای كسیل میرسید.

كسیل یك منطقه كوهستانی است،مردمان كسیل كشاورز هستند و عده كمی دامداری هم میكنند. امروزه به دلایل متعدد جمعیت این روستا در زمستان به ده خانوار هم نمی رسد.از نظر امكانات نیز در حال حاضر دارای جاده آسفالته ،آب لوله كشی،برق و تلفن می باشد.

با آب هوایی كوهستانی و مردمانی اغلب كشاورز وكمتر دامدار.امروزه به.ویژگی شاخص آن طبیعتی بكر در ارتفاعات است.قلعه لورا یا همان كسیل متعلق به قرن هفتم هجری قمری از آثارتاریخی آن است.كه تا عصر صفوی نیز مسكون بو د.در این عصر همچون اغلب قلاع اسماعیله در دامنه جنوبی رشته كوه البرز برای همیشه متروك كردید.روستای گشنادر در فرا دست آن و تنگه كسیل در فرو دست آن قرار دارد.تا سال ۵۷(قبل از انقلاب بهمن ماه) فاقد جاده ماشین رو آب لوله كشی برق وتلفن بود.به تدریج دارای امكانات فوق شد و درسال ۸۶ نخستین تلفن شخصی ثابت وارد روستا گردید.اما مو بایل همچنان خط نمی دهد.(۱) كسیل روستایی است ییلاقی با جمعتی اندك در زمستان وساكنانی بیشتر در تابستان، در طی سه دهه گذشته به جهت روند شتابان مهاجرت به شهر دامپروری آن رو به نابودی كامل رفته است.با غ داری ان بدونه وجود سیستمی منظم همچنان نیمه نفسی دارد.طبیعت بكر،كوههاو چشهه سارهای زیبا، قلاع(قلعه دختر لورا)وغار طبیعی كشكون از نقاط شاخص دیدنی آن است

گویش مردمان این روستا چیزی مابین لری و مازنی است كه متاسفانه در حال حاضر فقط بومیان انجا به این زبان صحبت می كنند و فرزندان و نسل های بعد از آنها فقط این گویش یا لهجه را می فهمند ولی نمی توانند صحبت كنند.

مردم در این روستا پوشش خاصی ندارند ولی تنها لباس مشترك در بین مردهای بومی؛ عرق چین مشكی یا سرمه ای است.

محصولات كشاورزی در آنجا میوه هایی مانند سیب، گلابی، گیلاس، آلبالو، زرد آلو، هلو، گردو، فندق، آلو، گوجه سبز و… كه هر كدام از تنوع زیادی برخوردارند می باشد.

گیاهان دارویی مانند: گل ختمی، گل گاو زبان، خاكشیر و…

گیاهان خوراكی خودرو از جمله: ریواس، والك، پیازك و مهمترین آنها قارچ كوهی یا به زبان محلی (كماه گوشت) است.

همه فصول در این روستا زیبایی خاص خود را دارد كه در انتها عكس هایی از ۴ فصل این این روستا برایتان میگذارم.

فصل بهار با باران های بهاری صداری مكرر رعد و برق،هوای خنك،صدای جاری شدن چشمه ها از دل كوه ها،آواز دلنشین پرندگان مخصوصا بلبل كه از نیمه شب تا طلوع صبح گوشنواز خواهد بود.سبز شدن درختان و شكوفه های زردآلو زیبایی چشم گیری به روستا میدهد.

بعد از بهار تابستان داغ داغ ،همه جا سبز سبز و درختانی كه با میوه های رنگارنگ چراغانی شده اند. در این فصل همه اهالی روستا در زمین های خود مشغول كار هستند. آفتاب ظهر تابستان كسیل به علت تمیزی هوا بسیار داغ است ولی به رفتن آفتاب خنكی این منطقه كوهستانی دوباره باز میگردد تا جایی كه شبها برای خواب باید از پتو استفاده كرد كه این امر برای افراد غیر بومی بسیار دلنشین خواهد بود.

پاییز رنگارنگ ،صدای خش خش برگ های پاییزی روی زمین،درختان با پوشش هایی به رنگ نارنجی زرد قهوه ای قرمز ،هوهوی باد و تق تق ریزش گردو بر روی سقف شیروانی ها دیدنیست.

و در آخر برف برف و برف ، زمستان هم در این روستا از زیبایی خاص خودش برخوردار است.روستا در سكوت مطلق ،مردمان درون خانه ها كه حتی هفته ای یكبار هم همدیگر را نمی بینند. گویی انسان ها ها هم به خواب زمستانی رفته اند.دودی كه از دودكش خانه ها دیده می شود نشانگر این است كه این روستا متروكه نیست ،در صورتی كه در گذشته شب نشینی ها،گپ زدن های پای كرسی با چراغ گرد سوز و خوردن گندم برشته و توت خشك در این روستا زبان زد خاص و عام بوده است.