این كلیسا در سال ۱۹۵۵ م به دستور كشیش (تور ما ناصری) بنا شد. وجه تسمیه این كلیسا به این گونه است: پنطی كاست عبدی از اعیاد یهود و به زبان عبری به معانی پنجاهمین است، یعنی پنجاهمین روز از عید كه در آن روز روح القدس ظهور می نماید. چون تاریخ اتمام ساخت این كلیسا مصادف این روز است، لذا نام پنطی كاستی را بر آن نهاده اند.
عرصه كلیسا ۷۲۰ متر مربع و زیر بنای ساختمان اصلی آن ۱۷۰ مترمربع است. در انتهای زمین و در پشت نمازخانه ساختمان دو طبقه سرایداری با زیر بنای ۱۲۰ مترمربع در هر طبقه قرار دارد. نقشه نمازخانه مستطیل شكل است و در ضلع جنوبی به یك فضای نیم دایره ختم می شود. این فضا محل خواندن خطبه و دعای كشیش است. ورودی كلیسا در ضلع شمالی و دارای طاق رومی است. این طاق بر دو ستون سنگی استوار است. اضلاع شرقی و غربی دارای یك در و چهار پنجره با قوس های هلالی هستند. در نمای خارجی، از اره ای به ارتفاع حدود نیم متر از سنگ تیشه ای كار شده است. مصالح به كار رفته در بنا آجر قرمز رنگ (بهمنی) و ملات آن از ماسه و سیمان است.
آدرس :تهران شهرآرا، نرسیده به خیابان ستارخان
