از آنجایی كه دامغان شهریست بسیارقدیمی ودر مسیر جاده ابریشم قرار داشته وچون از لحاظ سوق الجیشی بسیار مهم بوده و همیشه مورد تهاجم بیگانگان در زمانهای مختلف بوده ،حصاری به دور این شهر كشیده اند. این حصار كه آثارش در اطراف شهر باقیست در قسمت جنوب حدود ۱۶۱۰ متر و در شرق حدود ۱۶۲۰ مترو در شمال حدود ۱۵۰ متر از آن باقی مانده است و در قسمت شمالی براثر ساخت و ساز از بین رفته در قسمت غرب نیز هیچ آثاری از این حصار باقی نمانده است . حال با توجه به اینكه تپه حصار یكی از تپه های پیش از تاریخ است و در نزدیكی آن دو قلعه مربوط به دوران ساسانی وجود دارد می توان چنین استنباط نمودكه احتمالا” باره اصلی شهر به دور این محو طه كشیده شده بوده است و بر اثر مرور زمان و همینطور كشت و ذرع از بین رفته است( كه این موضوع احتیاج به بررسی و كارهای عملی می باشد).
اما باروی كنونی شهر با توجه به مطالب كتب تاریخی احتمال داده می شود كه در دوره نادری ایجاد شده باشد و به باره نادری نیز معروف است. در این بارو در فواصل مختلف می توان برجها رامشاهده نموده و به وسیله ۵ دروازه به داخل باره راه پیدا می كرده است. پس می توان چنین اظهار نظر نمود كه دامغان تقریبا” شا هراه اصلی ارتباط شرق و غرب بوده و از زمانهای بسار كهن از این شهر عبور و مرور صورت می گرفته حال چه به خاطر سیر و سیاحت و چه از لحاظ لشكر كشی های نظامی و چه از لحاظ اقتصادی كه همان عبور جاده ابریشم است دامغان یك راه ارتباطی محسوب می شده بر همین اساس باروبه دور آن كشیده شده است. و آنچه اشمیت به عنوان كهن دژ نام می برد احتمالا” همان ارگ است كه به مولود خانه موصوف است كه در داخل باره شهر قرار داشته است .

