نودژ شهری است در استان كرمان در جنوب شرقی ایران. این شهر در شهرستان منوجان قرار گرفتهاست. جمعیت این شهر در سال ۱۳۸۵، برابر با ۵٫۵۲۵ نفر بودهاست.
فاصله نودژ تا بندر عباس ۱۱۰ كیلومتر است. نودژ دارای تابستانهای گرم و خشك و زمستانهای سرد و خشك میباشد و با میانگین بارندگی ۱۷۰ میلیمتر در سال یكی از مناطق كمآب به شمار میآید.
پیشینه سكونت در نودژ به پیش از اسلام بر میگردد. وجود دژی به اسم قلعه كافران و نیز گورستان غیر مسلمانان گواه بر این مدعا است. از مهمترین مكانهای مذهبی آن امامزاده سیفالدین است. از دیگر زیارتگاههای این شهر میتوان زیارت حضرت بی بی طیبه، را نام برد كه سالانه میزبان زائران زیادی است.
یكی از محصولات مهم كشاورزی نودژ پرتقال معروف آن است. نودژ همچنین دارای نخلستانهای فراوانی میباشد كه طی چند سال اخیر به علت خشكسالیهای پی درپی به یك سوم مقدار اولیه كاهش یافتهاست. سرمای سوزان نیزباعث خشك شدن شمار زیادی از باغهای لیموترش و پرتغال آن منطقه شدهاست. یكی از قناتهای معروف و قدیمی این شهر كه قدمت بسیار طولانی دارد قنات دهنه ناییز است كه طی سالهای اخیر به علت خشكسالی و احداث چاههای غیر قانونی اطراف آن به طور كامل خشك شدهاست. نودژ همچنین دارای یك معدن عظیم فروآلیاژ كروم میباشد كه سنگ معدن آن پس استخراج به پالایشگاهی به نام آبادان كه در جنوب نودژ واقع است انتقال داده میشود.
مردم
گویش مردم نودژ تركیبی از گویشهای بندری و منوجانی میباشد. از لحاظ جمعیتی معروفترین طوایف ساكن در این دیار طایفه درویشان ،طایفه نوشادی، طایفه لاریها، طایفه لورگ، طایفه مرشدی و حاجب میباشد. بر پایهٔ اطلاعات موجود طایفه حاجب از قدیمیترین طوایف ساكن در نودژ است.
از شخصیتهای معروف مذهبی این شهر میتوان از آیتالله سید احمد متعلم نودژی، حجتالاسلام شیخ عباس محبی ،آخوند، حجتالاسلام سید احمد محبی مدرس، حجتالاسلام سید محمد محبی (شیخ محمد)، حجتالاسلام سید غلامرضا محبی (اول)، حجتالاسلام سید عبدالرحیم محبی، حجتالاسلام شیخ حسین عالمزاده نودژی، حجتالاسلام سید احمد رهبر و آیتالله سید عبدالواحد محبی نام برد.
از تیمهای فوتبال معروف این شهر میتوان از تیمهای پتروك، اتحاد، پرسپولیس، وحدت، رخسار، عقاب و استقلال نام برد.
