ماكلوان كه به زبان تالشی ماكلان تلفظ می‌شود یكی از شهرهای جدید استان گیلان و مركز بخش سردارجنگل فومن است كه درفاصله ۳۵ كیلومتری رشت و ۱۰ كیلومتری شهرستان فومن و ۲۰ كیلومتری شهرك تاریخی ماسوله قرار دارد. این شهر از پایگاههای اصلی مبارزاتی سردار جنگل، میرزا كوچك خان جنگلی بوده و مردم این شهر و روستاهای توابع به زبان تالشی سخن می‌گویند. جنگ ماكلوان اولین نبرد مسلحانه جنگلیها با قوای روسیه و آغازی بر نهضت جنگل بود.
شهر ماكلوان در خرداد ماه سال ۱۳۹۱ از تجمیع ۲روستای ماكلوان پایین و ماكلوان بالا مركز بخش سردار جنگل به عنوان شهر ماكلوان به تقسیمات كشوری افزوده شد.
شهر ماكلوان در دامنه و بین كوههای سیاه كوه و برزه كوه و در دو طرف ماسوله رودخان با مزارع و باغهای چای قرار داردو از نقاط توریستی استان گیلان محسوب می‌شود. ماكلوان در نقطه میانی بین شهر مجسمه‌ها فومن و دژ تاریخی قلعه رودخان و شهرك پلكانی ماسوله قرار دارد. این شهر ازغرب به مناطق تنیان صومعه سراوماسال، از شرق به دهستان گشت وقلعه رودخان و شفت از جنوب به ماسوله وطارم وخلخال و از طرف شمال به شهر فومن ودهستان لولمان محدود می‌شود. ییلاق‌های این شهر از جمله ییلاق گردسوئه گسكره(گردسایه)وییلاق كوربار از نقاط خوش آب وهوا وبسیار زیبای گیلان محسوب می‌گردد.
شهر ماسوله
شهرك تاریخی وپلكانی ماسوله كه به زبان ساكنین آن موسله تلفظ می‌شود، یكی از نقاط خوش آب وهوای بخش سردارجنگل است كه در ارتفاع ۱۰۵۰ متری قراردارد این شهرك هرساله پذیرای هزاران گردشگر است مردم با فرهنگ ماسوله مانند مردم بخش سردارجنگل به زبان تالشی سخن می‌گویند. این شهرك در فاصله ۲۰ كیلومتری شهر ماكلوان قرار دارد جمعیت ساكن وثابت ماسوله۸۰۰ نفر است و چند برابر ساكنین ثابت در شهرهای بزرگ ساكن هستند.
ماسوله رودخان
ماسوله رودخان كه به زبان تالشی موسله رخون خوانده می‌شود. از رودخانه‌های زیبای گیلان است كه بخش سردارجنگل را در دوطرف خود دارد. این رودخانه طبیعتی وحشی دارد وبه سبب عدم كنترل ومهار آن در سیلابهای سال‌های اخیر خسارت جانی ومالی سنگینی بر منطقه وارد كرده‌است كه مهار وكنترل آن از نیازهای اساسی شهر ماكلوان است. این رودخانه از ارتفاعات ماسوله ودیگر كوههای بخش سردارجنگل از ارتفاعات ۳۰۰۰ متری سرچشمه می‌گیرد ودر (چو مثقال) وارد تالاب انزلی می‌شود.
اقتصاد وصنایع
شهرك صنعتی سردار جنگل در این بخش قرارداردو بیش از پنجاه واحد تولیدی داردكه فقط نیمی از آن واحدها در حال تولید هستند. شغل اصلی بیشتر مردم این شهر كشاورزی ودامداری است و محصولات لبنی و برنج وچای ودام وطیورآن معروف است. در ناحیه كوهستانی پرورش ماهیان سردآبی (قزل آلا) ودر ناحیه جلگه‌ای ماهیان گرم آبی هم رایج است، بدلیل توریستی بودن منطقه جمع زیادی از اهالی در اقامتگاها وسفره خانه‌ها وهتل‌ها وخدمات دیگر گردشگران فعال و امرار معاش دارند، درگذشته صنعت ابریشم دراین منطقه چشمگیر بوده كه درحال حاضر با ركود مواجه‌است. دامدارن سنتی هرساله همراه دام‌های خود به رسم اجدادی درفصل گرم به ییلاقها ودر فصل سرد به قشلاق كوچ می‌كنند. تعدادی زیادی از جوانان بدلیل تحصیل و شغل اداری وتجاری از شهربه طورموقت خارج شده ودر شهرهای بزرگ ایران اقامت دارند.
وجه تسمیه
برخی از پیران براین باورند كه ماكلان ، در روزگار باستان ، كوههای ماكلوان به سبب پوشش انبوه درختان جنگلی ، جایگاه ویژه ای به منظور تهیه سوخت متداول (ذغال ) داشت و صدها كوره ذغال گیری كه به زبان تالشی به آن كوره ها كل و كاركنان آن را كلَه واشن می گفتند وجود داشت و ذغال یكی از محصولات عمده ماكلانیها بود و در تاریكی شب ، نور شعله های آتش كوره ها از سیاه كوه ماكلوان (كه نام سیاه كوه هم به جهت درختان انبوه آن روزها نوربه زمین كوه نمی رسید نمی رسیدوتاریك چون سیاهی شب بود ،سیاه كوه نام گرفته بود ) از چَكنا تا معدن كه شكل هلالی دارد ، نور كل ها درشب ، ازدور به شكل ماه دیده میشد و نام ماكلان (ماه +كِلون )برگرفته از آن است كه تدریجا به ماكِلان شهرت یافت ودر یكصد سال اخیر نامش به نادرستی فارسی ساز شده است و به صورت رسمی ماكلوان ثبت شده است كه تلاشهایی در حال انجام است كه این دیار كهن به نام اصلی خود ماكِلان برگردانده شود .
