تُركالَكی (با تلفظ Torkālakī) یكی از شهرهای شهرستان گتوند در استان خوزستان، كشور ایران است و در سال ۱۳۹۰، تعداد ۵۶۵۴ نفر جمعیت داشته است. این شهر در دوران دفاع مقدس ۵۵ شهید را تقدیم انقلاب اسلامی كرده است.
شغل اكثر مردمان تركالكی كشاورزی و دامپروری است و مزارع آن توسط رودخانه كارون آبیاری می‌شود.
تاریخچه
بنابر اقوال معروف، درگذشته عده‌ای از طایفه بختیاری از جنوب ایران به عقیلی مهاجرت كردند. ابتدا در محلی بنام تركالكی واقع در شمال شهر سماله و غرب روستای بدیل ساكن شدند. مدتی در آنجا بودند تا در قرن دهم ه.ق، به محل فعلی شهر آمده و ساكن شدند این مكان، تركالكی نامیده شد.
لغت نامه دهخدا به نقل از كتاب فرهنگ جغرافیای ایران جلد ۶ در مورد تركالكی نوشته است، تركالكی دهی است از دهستان عقیلی در توابع شهرستان شوشتر كه در شش هزار گزی شمال باختری روستای سماله و ۲۵۰۰۰ گزی شمال باختری راه شوسه شوشتر به مسجد سلیمان قرار دارد، كوهستانی و گرمسیر است و ۱۲۰۰ تن سكنه دارد و آب آن از رود كارون و چاه، محصول آن غله و پنبه است، شغل مردم آن زراعت و صنایع دستی آن قالی بافی است. راه مال رو و دبستان دارد و ساكنین آن از طایفه بختیاری می‌باشد.
طبق مصوبه هیأت دولت جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۶ هجری شمسی، روستای تركالكی به شهر تبدیل گردید و آقای مهندس البرز باقری به عنوان اولین شهردار آن انتخاب شد.
مردمان تركالكی
اهالی شهر تركالكی، بختیاری (از طوایف چهارلنگ و هفت لنگ)، ترك، لرستانی، شوشتری، دزفولی، گتوندی و عرب می‌باشند. بر اساس سرشماری نفوس و مسكن در سال ۱۳۹۰ هجری شمسی، تعداد ۱۳۸۰ خانوار بالغ بر ۵۶۵۴ نفر جمعیت در آنجا زندگی كرده كه از این تعداد ۲۹۰۱ نفر مرد و ۲۷۵۳ زن هستند.
مكان‌های زیارتی
بقعه‌ی امامزاده محمد بن زید (ع)
بقعه‌ی امامزاده محمد بن زید (ع)، معروف‌ترین و قدیمی‌ترین بقعه منطقه عقیلی می‌باشد كه در شش كیلومتری شمال شرقی شهر تركالكی واقع است. به عقیده اهالی منطقه محمد بن زید (ع) فرزند زید بن علی ابن حسین (ع) می‌باشد كه بعد از شكست قیام زید و شهادت وی پسرش به خون خواهی جدش امام حسین (ع) و پدرش قیام می‌كند و تحت تعقیب نیروهای نظامی امویان قرار می گیرد.
مساجد تركالكی
مسجد جامع تركالكی
مسجد سید الشهداء (ع)
مسجد صاحب الزمان (ع)
مسجد ابوالفضل العباس (ع)
آثار تاریخی
نهر پادشاهی
این نهر، در زمان ساسانیان احداث شده بود كه از جنوب تركالكی و از رودخانه كارون منشعب می‌شد و تا سال ۱۳۶۲ هجری شمسی اراضی ۱۶ روستا از منطقه عقیلی را آبیاری می كرد. این نهر بزرگ‌ترین نهر آبیاری عقیلی بوده است كه انهار كوچك‌تری از آن منشعب می‌شد.
بند سه پُلان
این بند با ۹ دهانه جهت كنترل سیلاب به داخل نهرهای سنتی و اراضی مزروعی با قلوه سنگ و ساروج و تعداد كمی آجر بر روی نهر پادشاهی ساخته شده است. طول آن حدود ۸۰ متر و عرض آن ۳ متر و ارتفاع آن ۲ متر می‌باشد.لازم به ذكر است كه برای انتقال اب به نهرهای كوچكتر جلوی این بند را بوسیله ی تنه درختان و شاخ و برگ درختان می بستند.این كار در زمان مجید خان كه بیش از سی سال خان كل منطقه عقیلی بود توسط شخصی از روستای تركالكی به نام مرحوم حاج فاضل بساك انجام می شد.
پل علی (ع)
این پل، در ۲ كیلومتری غرب تركالكی، با ارتفاع حدود ۸ متر و طول ۲ متر و عرض یك و نیم متر قرار دارد، كه بر اثر فرسایش و گذشت زمان ۲ متراز ارتفاع آن از بین رفته و طول دیوار جنوبی آن حدود ۷۰ متر می‌باشد و دارای دو دهانه بزرگ و كوچك و در جلوی آن سه موج شكن كه دو تا از موج شكن‌ها به طول حدود ۲۰ متر و عرض یك و نیم متر و دیگری به طول حدود ۳ متر و عرض ۲ متر در كنار مقام علی (ع) بر روی نهر پادشاهی جهت جلوگیری از سیلاب به داخل منطقه عقیلی ساخته شده است. مصالح به كار رفته در این پل از قلوه سنگ و ساروج می‌باشد.
آسیاب تَك تَك (تَق تَق)
این آسیاب (به زبان محلی آسیو)، در جنوب غربی تركالكی، در كنار رودخانه كارون، حدود ۳۰۰ متر پایین‌تر از پل علی (ع)، ساخته شده بود و از قدیمی‌ترین آسیاب‌های منطقه می‌باشد.
