رُفَیِّع یا كاوه شهری است در استان خوزستان. این شهر در شهرستان دشت آزادگان قرار گرفته و در سال ۱۳۸۵، تعداد ۳٫۸۳۲ نفر جمعیت داشته‌است. شهر كاوه در ۲۵كیلومتری غرب هویزه و ۵۰ كیلومتری جنوب غرب سوسنگرد، مركز شهرستان دشت آزادگان و در نوار مرزی واقع است. فاصله رفیع از تالاب هورالعظیم حدود سه كیلومتر است.
جمعیت این شهر پنج هزار نفر است. كه با جمعیت قبل از جنگ قابل قیاس نیست. همه ساكنان این شهر از مردم عرب و شیعه خوزستان می‌باشند. لهجه مردم همانند لهجه استان‌های جنوبی عراق مثل بصره و عماره و ناصریه‌است. طایفه بزرگ ساكن این شهر «سُواری» هستند، كه به سه تیره بزرگ تقسیم می‌شوند: بیت نصر، بیت اعواجه، آلبوناهی.
وضع نامناسب اقتصادی مردم این منطقه هر روز بر دامنه پدیده مهاجرت می‌افزاید. در گذشته نه چندان دور این شهر به دلیل داشتن امكانات و منابع سرش‍ار و غنی از قبیل اراضی كش‍اورزی، دامداری، دامپروری، تالاب هورالعظیم صید و صیادی از مهمترین مراكز اقتصادی دشت آزادگان بود به نحوی كه از نظر كار هیچگونه مش‍كلی در این منطقه احساس نمی‌شد.
این شهر از نظر تولیدات محصولات كش‍اورزی، لبنی مواد پروتئینی نه تنه‍ا خودكفا بود بلكه مقدار قابل توج‍ه‍ی به ش‍هرستانه‍ای دیگر صادر می‌كرد. اما با شروع جنگ ایران و عراق و هج‍وم نیروه‍ای عراقی ساكنان این شهر مج‍بور به ترك خانه و كاش‍انه خود شدند. حدود ۶۰ درصد جوانان شهر رفیع از توابع دشت آزادگان بیكار هستند. اولین مسجدی كه در این شهر بنا شد توسط علامه آیت‌الله شیخ علی كرمی فرزند آیت‌الله شیخ محمد طه كرمی حویزی و برادر مرجع تشیع آیت‌الله العظمی شیخ محمد كرمی حویزی می‌باشد.
