زازران كه برحسب تداول عامه در اصفهان زازران تلفظ می شود دیهی است بسیار سرسبز،وسیع ،بزرگ و خرم كه آن را جزء دیه های فلاورجان اصفهان به شمار آورده اند.شاهراه بزرگ اصفهان-نجف آباد ازنزدیك آن میگذرد و برآبادی و شكوفایی آن بسیار می افزاید.
در سال ۱۳۵۵ این دیه بزرگ ۲۷۴۳ نفر جمعیت داشته است.از لحاظ كشاورزی باغداری و صنعت فرش بافی در حد اعلای شكوفایی است و نظر به قرب جوار با اصفهان اینك بسیاری از اراضی آن را باغستان های میوه و عمارات بزرگ فراگرفته است.در مورد جامعه شناسی روستایی ماربین و لنجان (به تعبیری این دیه نظر به قرب جوار جزء بلوك ماربین نیز به شمار می آید)ما به مناسبات مختلف بسیار گفتگو كردیم.
از این رو در اینجا دامان سخن را فراهم می چینیم و اجمالا می گوییم كه این نواحی به حكم سوایق تمدن و حضارت خود همواره آباد بوده است،ولی نشانی از روزگاران گذشته در آن باقی نمانده است.اخلاق و عادات و نوع معشیت مردم همه صورتی شهری پیدا كرده است و شهرگرایی در آن سخت نفوذ دارد و با این حساب طولی نخواهد كشید كه از روستا و روستایی اثر و نشانی باقی نمی ماند.هرچه قدمت و تاریخ است در این دیه در نام آن قرار دارد و بس و ما اینك به آن می پردازیم.
