آتشكده كركویه با كركوشاه، این آثار و همچنین آثار تخته پل در شهرستان هیرمند، در غرب روستای خمر و هشت كیلومتری تپه منطقه شهرستان و در۴كیلومتری شهرهیرمندودر میان زمین‌های باتلاقی سیستان و نزدیك مرز ایران با افغانستان قرار دارد. تخته پل، پل آجری بوده است كه به نوشته استخری، راه زرنك (سیستان) و هرات را به هم متصل می‌كرده است.
كركوشاه یا كركویه، عبارت است از بقایای یك آتشكده مربوط به دوران هخامنشی، كه شامل یك دیوار خشتی – چینه‌ای از یك برج دفاعی شهر باستانی است. . این آثار شامل تعدادی از بناه‌های بزرگ و كوچك است. این بخش دارای تالاری به طول ۱۱ متر و عرض ۸/۵ متر است.
كركویه توسط نویسندگان دوران اسلامی در كتب قدیمی تشریح شده است. استخری كركویه را نخستین راهی می‌داند كه سیستان را به هرات متصل می‌كند و بنا به گفته همین جغرافی نویس كركویه در سه فرسنگی زرنج یا زرنك (سیستان) واقع شده است
یاقوت حموی نیزدر باره آتشكده كركویه نوشته است شهری از سیستان بوده و آتشكده‌ای كه نزد زرتشتیان محترم شمرده می‌شد در آنجا قرا داشت.
آتش كركویه را به كیخسرو نسبت داده اند و كركویه تا سده هفتم هجری آبادان بوده است. بر اساس توصیفات مورخان دوران اسلامی، این بنا دارای دو قبه بزرگ و بر هر قبه شاخی چون شاخ گاوی بزرگ ساخته بودند و آتشگاه در زیرآن دو قبه قرار داشت.
