بیكاه در استان هرمزگان شهرستان رودان قراردارد كه ازلحاظ جغرافیایی درشمال شرق بندر عباس واقع شده است وبامركز شهرستان كه شهر دهبارز میباشد ۱۲كیلومت فاصله دارد ودر جنوب غربی این شهرواقع شده است .
جمعیت بخش بیكاه (شهرستان رودان) طبق سرشماری عمومی نفوس و مسكن در سال ۱۳۸۵، برابر با ۲۲۵۹۸ نفر بوده‌است.
مردم این شهر پوشش محلی خاصی هم دارند كه خوب است اطلاعاتی را در این زمینه كسب كنیم.
سرپوش زنان – سرپوش زنان عبارتست از :
لچك – دستار – جلبیل – روسری – مقنعه – لیسی و چادر
لچك : از دو نوع پارچه شیله و اطلس دوخته می شود . شیله در زیر و اطلس و پارچه های گران قیمت دیگر در سطح بیرونی بافته می شود. لچك بر دو نوع بازاری و سفارشی است كه نوع بازاری مخصوص طبقات كم در آمد است . در نوع سفارشی از پارچه های گران قیمت و زیور آلات و پولك و گلابتون و اشرفی درست می شود . دو طرف لچك را به وسیله پارچه یا كشهای ضخیم می دوزند و هنگامی كه لچك را روی سر می گذارند آن پارچه یا كشی در زیر گلو قرار می گیرد . قسمت بیرونی لچك دارای طرحها و رنگهای مختلف و قسمت درونی و آستر آن ساده می باشد و از پارچه های ارزان قیمت مانند شیله و گروكی استفاده می كنند .
دستار : نوعی سرپوش است كه ازپارچه های نسبتا گران قیمت بافته می شود و معمولا لبه پایین آن زری دوزی و سكه دوزی و گلابتون دوزی می باشد .
جلبیل : از پارچه های توری و نازك به ابعاد ۱در ۲ متر بافته می شود كه معمولا بر روی لچك یا بدون لچك بر سر می گذارند . بر كناره های جلبیل خوس دوزی و زری دوزی می كنند و انواع طرحها ی : گل اشرفی ، كله قندی ، تلی غولی بر روی جلبیل دیده می شود .
چادر : سرپوش زنان رودانی به گونه ای است كه نیاز چندانی به استفاده از چادر نیست و تنها در مسافرت و بیرون رفتن از منزل و هنگام مهمانی از چادر استفاده می كنند .
مسئله حجاب با همان پوششها حل می شود . پارچه هایی كه برای دوخت چادر ار آن استفاده می كنند عبارتست از ویل (vail ( ، شیله ، كدری و پارچه های گران قیمت مانند حریر و پارچه ابریشمی .
انواع چادر عبارتند از : چادر كول زن ، چادر كمر بسته ، چادر فوته زن ، چادر سرحدی ( كه اقتباس از نقاط دیگر ایران است ) ، چادر نیم بالا .
زنان رودانی از برقع استفاده نمی كنند ، فقط در قدیم نوعی روبند بر روی صورت می انداختند كه صورت آنها را می پوشاند .
تن پوش زنان : تن پوش زنان رودانی عبارت است از- كندوره ، پیراهن معمولی ، انواع مانتو .
كندوره : پارچه كندوره عبارت است از ویل ، كلم پیچ ، كلیبی . كندوره شامل دو نوع اصلی به نام كندوره ساده و كندوره زینتی می باشد . و نامهای مختلفی دارد :
كندوره آستین فراخ ، كندوره كلوش ، كندوره تلی غولی .
شلوار زنانه : انواع شلوارها عبارتند از – شلوار بادله ای ، شلوار نیم بادله ای ، شلوار پولكی ، شلوار خوسی ، شلوار گلابتونی ، شلوار ودّو .
پاپوش زنان : پاپوش زنان عبارتست از – دمپایی ، سواس ، گیوه ، ملكی ، كوش ، كَپ كاپ ، صندل و كفشهای امروزی .
دمپایی : از دمپایی های معمولی و وارداتی یا از دمپایی های پزشكی و راحتی استفاده می كنند .
سواس : نوعی پاپوش بود كه در قدبم مورد استفاده قرار می گرفت و از الیاف خرما = سیس و پیش در ساخت آن استفاده می كردند . سواس زنان راحت تر از سواس مردان بود و شبیه به دمپایی ساخته می شد .
كوش : پا افزاری پشت باز و جلو بسته .
ملكی و گیوه : پا افزاری است كه از نخل و پشم می بافند .
كَپ كا : از الیاف خرما و تخته ساخته می شود .
سرپوش مردان : سرپوش مردان شامل انواع لنك و كلاه می باشد . لنكهایی كه مورد استفاده قرار می گیرد عبارتست از – لنگ بندری ، لنگ جزیره ای ، لنگ مسقطی ، لنگ گروكی ، گاهی هم عرقگیرهایی دور سر می بستند كه به آن مندیل می گفتند . ریش سفیدان خانواده از عمامه هم استفاده می كردند .
انواع كلاهها : عبارتند از- كلاه دال ، كلاه گلمپكی ، كلاه لبه دار ، كلاه نمدی ، كلاه سرحدی .
تن پوش مردان : به علت گرمای تابستان معمولا از تن پوشهای ساده و سبك با توجه به نوع پارچه استفاده می كنند . تن پوش مردان عبارت است از : كمیس ، كپره = زیر پوش .
عبا : در زمستان از كت وجلیقه و لیاسهای ضخیم نیز استفاده می كنند .
شلوار مردان : شلوار مردان عبارت است از – تنبان ، لنگ ، شلوار ، گروكی ، شلوار معمولی ، پاتلون.