این پل كه بر روی دره‌ای وسیع و با تكنولوژی جدید جهت عبور راه‌آهن و قطار احداث شده‌است، یكی از پل‌های مهم و شناخته شده خاورمیانه محسوب می‌شود. طول آن ۴۴۸ متر، ارتفاع آن ۱۲۸ متر وقطر دهانه آن ۲۳۲ متر است.
ساخت این پل در سال ۱۳۴۹ (۱۹۷۰ میلادی) به پایان رسید. این پل از نوع زیر قوسی است و تا مدت‌ها بزرگ‌ترین دهانه قوسی را در بین پل‌های ایران داشت این پل در سال ۱۳۴۷ توسط دو شركت ایرانی ( رانكین ) و شركت اتریشی (پور) پی ریزی و پایه‌های بتونی آن اجرا و اسكلت فلزی و شاسی آن توسط امریكائی‌ها انجام گرفت.
ارتفاع آن از سطح رودخانه قطور ۱۱۸.۲۸ متر دارای ۱۰ عدد پایه بتونی مسلح بوده كه ۶ عدد از این پایه‌ها به طرف خوی و ۴ عدد از پایه‌های بتونی به سمت رازی می‌باشد و در مجموع دارای ۸ دهنه كه به صورت اكس به اكس در امتداد هم گسترش یافته‌اند. این پل بر روی دره ای وسیع و با تكنولژی جدید جهت عبور راه آهن و قطار احداث شده است ، یكی از پا های مهم و شناخته شده خاورمیانه محسوب می شود
