آبانبارها را معمولاً در مناطق گرم و خشك جهت ذخیره آب بنا میكردند. اینگونه بناها در محلی قرار میگرفتند كه بتوان آب را به طرف آنها هدایت و ذخیره نمود. سقف بنای آبانبار یونسی گنبدی و از آجر و ساروج است كه ارتفاع آن از كف حوض ۸ متر است. میباشد. این آبانبار از بزرگترین آبانبارهای منطقه به شمار میرود و اكنون در غرب شهر و در انتهای خیابان اصلی آن واقع شده است. این بنا كه متعلق به دوره صفویه است تا قبل از لولهكشی مهمترین منبع آب آشامیدنی مردم به شمار میرفته است .