سودجان شهری است در استان چهارمحال و بختیاری ایران. این شهر در بخش لاران از توابع شهرستان شهركرددر۶۰كیلومتری مركز استان قرار دارد.
جمعیت این شهر در سال ۱۳۸۵، برابر با ۵۴۱۵ نفر بوده است. این شهر در شمال استان چهار محال و بختیاری قرار گرفته واز جمله مناطق مرتفع و سردسیر این استان است.
سودجان در كناره رودخانه زاینده رود قرار دارد و از این نظر منطقه‌ای زیبا و جذاب برای گردشگران به حساب می‌آید ازجمله این زیبایی ها می‌توان به امامزاده پیرغیب وزیبایی های حاشیه زاینده رود (۳كیلومتری سودجان) اشاره كرد. مردم این شهر بیشتر كشاورز و دامدار هستند وتعداد زیادی نیز برای كار به كویت رفته اند. گویش اكثریت مردم سودجان فارسی وبختیاری است ،گویش دیگرتركی قشقایی است كه در آن واژگان بختیاری و فارسی فراوان دیده می‌شود وبا تركی آذری تفاوت زیادی نیز دارد.از این شهر بیش از ۱۰۰خانوار به شهرستان شهركرد مهاجرت كرده اند وبه همین دلیل جمعیت این شهر حتی از ۱۵سال قبل نیز كمتر شده(جمعیت این شهر درسال۱۳۷۰ حدودا ۶۰۰۰بوده) فرهنگ ساكنان منطقه با آداب و رسوم لری پیوند خورده است. برای نمونه لباس رسمی و سنتی سودجانی ها چوقا و دبیت (از جمله پوشش هابی بختیاری)است. بسیاری از ده نشینان اطراف این شهر كه اكثرا بختیاری زبان نیز هستند به این منطقه مهاجرت كرده و سكنی گزیده اند.ازشخصیت های مهم این شهر می‌توان به سردار غلامعلی حیدری ومرحوم حجه الاسلام سیدكاظم امینی اشاره كرد.قابل ذكر است شهر سودجا ن دارای ۴۵شهید درجنگ تحمیلی است.
