گوردخمه سرخ ده یكی از گوردخمه‌های استان كرمانشاه است كه در ۱۹ كیلومتری گوردخمه اسحاق‌وند و میان روستاهای شمس‌آباد و سرخ ده در كنار رودخانه گاماسیاب قرار دارد.
این گوردخمه به صورت طاقچه است و در اطراف آن، قاب‌های تراشیده شده‌ای به چشم می‌خورد. ورودی این گوردخمه كه رو به غرب می‌باشد، ۱۱۰ سانتی‌متر عرض و ۸۵ سانتی‌متر ارتفاع دارد و ارتفاع كف گوردخمه تا بلندترین نقطه سقف ۱۲۰ سانتی‌متر می‌باشد.
در ایران باستان، اجساد مردگان دفن یا سوزانده نمی‌شد زیرا ایرانیان اعتقاد داشتند خاك و آتش دو عنصر مقدس از عناصر چهارگانه هستند و از همین رو از آلوده كردن آن‌ها خودداری می‌نمودند. ایشان پیكر درگذشتگان را بر بالای كوه قرار می‌دادند تا گوشت و امحاء آنان خوراك پرندگان وحشی شود و پس از مدتی به این منطقه مراجعه می‌نمودند و استخوان‌های باقیمانده شخص درگذشته را در محلی به نام استودان (استخوان‌دان) قرار می‌دادند. استودان‌ها معمولاً یك حفره یا غار طبیعی بود و در محل‌هایی كه چنین عوارضی وجود نداشت، به وسیله سنگ، سازه‌هایی به شكل استوانه ایجاد می‌كردند و استخوان‌ها را در آن قرار می‌دادند. در آن زمان، افرادی كه از نظر ثروت و طبقه اجتماعی، موقعیت ممتازی داشتند، در دل كوه‌ها و صخره‌ها برای خود اقدام به ساخت استودان‌های اختصاصی (گوردخمه) می‌نمودند كه در گوشه و كنار ایران، نمونه‌های فراوانی از آن‌ها دیده می‌شود كه در این میان استان كرمانشاه دارای بیشترین میزان گوردخمه می‌باشد.
برای دسترسی به گوردخمه سرخ ده باید از پلیس راه بیستون به سمت شهر هرسین رفته و بلافاصله بعد از عبور از پل چهر، به سمت راست پیچید و از آنجا مسافت ۱۱ كیلومتر به موازات رودخانه گاماسیاب پیمود. حدود یك كیلومتر قبل از رسیدن به روستای سرخ ده، در سمت چپ جاده، این گوردخمه در بالای صخره‌ای خودنمایی می‌كند.
