مسجد جامع عتیق دماوند، فی مابین محله قاضی و فرامه (چریك) در نقطه ی مرتفع بر روی تپهای در مركز روستا و در شرق شهر دماوند مشرف به شهر در موقعیتی كه مسجد جامع فعلی قرار گرفته، واقع شده بود. مسجد جامع فعلی بر روی مسجد قدیمی بنا شده و از جهت شمالی و جنوبی و غربی به خیابان محله، از جهت شرقی به خانههای مسكونی محدود است. این مسجد در فهرست آثار تاریخی با شماره ۲۳۰ به ثبت رسیده است.
شواهد و آثار باقیمانده ، پایه و اساس مسجد راه به دوره سلجوقیان میرساند ولی با توجه به این موضوع كه در منطقه دماوند بارها زلزله رخ داده و بنای مسجد جامع آسیبدیده و تعمیر و مرمت گردید. بنابراین احتمال اینكه مسجد پایه و اساس قدیمیتر داشته باشد وجود دارد.
بر اساس روایتی كه سینه به سینه نقل شده و تا به امروز هم در بین مردم وجود دارد، در مكان مسجد جامع، قبل ازً ظهور اسلام آتشكده بزرگی برپا بود كه پس از فتح منطقه توسط لشگریان اسلام، آتشكده تبدیل به مسجد بزرگی شد.