رشته كوه‌های حمرین از بهرام‌آباد مهران شروع و به جلگۀ خوزستان منتهی می‌شود. طول آن حدود ۶۱ كیلومتر است. شكل حمرین خاص و دارای خط‌الرأسی ممتد است. در طول این خط‌الرأس رشته قلل مجزایی، به نام حلت، دیده می‌شود. رشته كوه‌های حمرین فاقد مواد آتشفشانی است و بیشتر از خاك رس تشكیل یافته است، به‌طوری كه معابر آن نرم و در حال ریزش‌اند. در بعضی نقاط آن صخره‌هایی با تركیبات خاكی دیده می‌شوند كه مواد آن به مرور زمان به هم متصل شده‌اند و به شكل سنگ درآمده‌اند. رشته كوه حمرین در قسمت شمال، ۱۰۰۰ متر ارتفاع دارد، ولی هرچه به‌سوی جنوب امتداد می‌یابد، از ارتفاعش كاسته می‌شود و سرانجام به ۴۰۰ متر می‌رسد. حمرین به علت واقع شدن در ناحیۀ گرمسیری و عدم جریان آب در آن، بدون درخت و گیاه است. ارتفاعات مشرف به ایران دارای چشمه‌های آب شیرین است، در صورتی كه در بلندی‌های مشرف به عراق، آب نایاب و در صورت وجود، شور و تلخ است.