این غار در ۱۵ كیلومتری غرب شهر داوران در مسیر رفسنجان- زرند قرار دارد. غار چاه دریا از دو فضای قیف مانند چسبیده به هم تشكیل شده است. قطر دهانه قیف بالایی حدود ۶۰ متر و قطر پایین آن حدود ۳۰ متر است. وجود گازهای دی اكسید كربن و سولفور هیدروژن حاصل از فعالیت گسل درونی منطقه از یك طرف و نفوذ آب‌های فرورو حاصل از بارندگی از طرف دیگر و آمیختگی آن‌ها با یكدیگر و سپس خروج آب‌های اسیدی درونی بر اثر فشار بخار و گازهای منطقه گسلی از طریق درزها و خرده گسل‌های بالایی سبب آهك‌خوری مسیر و زایش این فضای عظیم شده است. دهانه چاه در گذشته به شكل امروزی نبوده است و در امتداد شیب منفی مخروط ناقص پایین‌تر پدید آمده و احتمالاً قطری حدود ۴ متر داشته است به طوری كه اهالی منطقه می‌توانستند جلوی دهانه آن بایستند و آب درون آن را نظاره كنند و حتی عمق آب را اندازه بگیرند. در واقع نام دریا كه بر چاه نهاده شده در ارتباط با همین نظاره‌ها و اندازه‌گیری‌ها صورت گرفته است. دلیل دیگر تنگ بودن دهانه، اندازه‌گیری و ساختن مادرچاه قنات قدیمی روستای احمدآباد است كه سپس سطح آب افت كرده و قنات خشكیده است. كانال قنات فوق از درون چاه قابل مشاهده است. دهانه قیف مانند فعلی بر اثر عوامل فرسایش و ریزش آوار پدید آمده است. در حال حاضر مشاهده آب در انتهای چاه ممكن نیست. چاه در سال ۱۳۵۴ خورشیدی معادل ۱۰۰ متر عمق فضایی و ۸۵ متر عمق آبی داشته است كه با توجه به بهره‌برداری بی‌رویه از سفره‌های آب منطقه باید دچار افتی برابر با ۳۰ متر شده باشد. آنچه به این چاه علاوه بر ارزشی كه به عنوان یك پدیده دارد ویژگی خاص می‌بخشد، اندازه‌سنجی نوسان سطح ایستابی سفره‌های آب منطقه از طریق نوسان سطح ایستابی چاه دریاست كه با پایین رفتن سطح ایستابی چاه می‌توان به افت سطح آق سفره‌های آب منطقه پی برد.