جایگاه ویژه منطقه توس و اهمیت آن در قرون و سده‌های میانه اسلامی از نظر ارتباط با مناطق مهمی چون نیشابور، سبب ایجاد راه‌هایی شد كه یكی از آن‌ها با وضعیتی كوهستانی از محل ویرانی و شاندیز گذشته است. رباط ویرانی مربوط به اواخر دوره صفویه در مجاورت روستای ویرانی، ویرانی ۱۹ در محور گردشگری مشهد به شاندیز واقع گردیده و یكی از تاسیسات رفاهی است كه برای كاروانیان و مسافران در میان راه كوهستانی نیشابور به توس بنیان گردیده است. بنای مزبور از جمله رباط‌های كوهستانی بوده و فاقد حیاط مركزی است. این موزه دارای ۹ غرفه با طاق های جناغی است كه هشت غرفه به شكل قرینه روبرو و یك غرفه در انتهای بنا قرار گرفته است. این بنا از سال۱۳۸۵ به عنوان مركزی برای معرفی مشاغل سنتی استان خراسان رضوی بویژه شهر مشهد به نمایش گذاشته شده است بخش‌های مختلفی از جمله فیروزه تراشی و هركاره تراشی، زین‌سازی، گاری‌سازی، جاروبافی، حصیربافی، عطاری و گیاهان دارویی، پوستین دوزی و حلاجی، كفاشی و… به نمایش درآمده است. بر مبنای ارقام و آمار منتشر شده از عدد و سكنه شهر مشهد در سال ۱۲۹۵ق، در این شهر حدود ۳۳۶ نوع شغل و حرفه وجود داشته كه از نظر تعداد، بقال، شعرباف، زارع و خباز در صدر مشاغل قرار داشته‌اند. در حال حاضر به منظور حمایت از تولید كنندگان صنایع دستی هر هفته صبح تا عصر (۱۰ الی ۱۶)، جمعه بازار صنایع دستی در محل موزه رباط ویرانی بر گزار می شود كه از نیمه اسفند ماه سال جاری الی نیمه فروردین سال آتی این بازارچه هر روز پذیرای مخاطبین می باشد.این مجموعه علاوه بر كاربری موزه مردم شناسی محل استقرار خانه و نمایشگاه دایمی سفال و سرامیك استان نیز می باشد.