جزیره فُرور بزرگ یا فارور بزرگ در شمال جزیره سیری و جنوب غربی بندر لنگه در نزدیكی ابوموسی قرار گرفته است.
سطح جزیره فارور از تپه ماهورهای كوچك تشكیل شده و به طور كلی این جزیره كوهستانی با كوه‌های بلند از نوع آتشفشانی می‌باشد كه در میان كوه‌های آن دره‌های پردرخت و سرسبز نیز وجود دارند. درختان این جزیره از نوع گرمسیری می‌باشند و ارتفاع آن‌ها در برخی نقاط به ۱۰ متر نیز می‌رسد. در ضلع جنوبی جزیره دشت نسبتاً همواری وجود دارد و در این قسمت تپه‌های زیرآبی نیز وجود دارند. در منتهی‌الیه كرانه جنوبی جزیره تپه‌ای در فاصله حدود ۲۰۰ متری از كرانه در زیر آب قرار گرفته كه رأس آن به صورت تخته سنگی به ارتفاع ۵ متر از آب بیرون زده است. رنگ آب در نزدیكی این جزیره سیاه است و در آب‌های آن ماهی به مقدار فراوانی وجود دارد و به همین دلیل صیادان در اطراف آن فعالیت زیادی دارند. در این جزیره یك معدن آهن وجود دارد كه از یك لایه رسوبی تشكیل شده و ذخیره آن حدود ۵۰۰ هزار تن برآورد شده است. این جزیره یكی از كانون‌های زیست حیات وحش است و تعداد بی‌شماری از پرندگان از قبیل عقاب ماهیگیر، طوطی، چك‌چك، قمری خانگی، چكاوك كاكلی، پرستو، بلبل خرما، چاخ‌لق، هدهد، دم جنبانك زرد، یاكریم و پستاندارانی از قبیل جبیر و جانورانی از جمله یك نوع خارپشت، مارمولك، مار جعفری و عقرب در آن زندگی می‌كنند. این جزیره دارای معادن آهن، سنگ كاربیت، سنگ گرانیت، سنگ‌های سیلیس، خاك‌های قرمز و دیگر فلزات است.
این جزیره در حال حاضر غیرمسكونی است و تنها تعدادی مأمور دولتی در آن حضور دارند اما بقایای ساختمان‌های مخروبه از جمله یك چراغ دریایی و اراضی كشاورزی بایر و چاه‌های آب نشانه مسكونی بودن جزیره در زمان‌های گذشته دارد.
جزیره فارور بر روی یكی از كمربندهای لرزه‌خیز جهان قرار دارد و در بهمن ماه ۱۳۸۹ به همراه جزایر هندورابی و فارور كوچك از سوی رئیس جمهور به محدوده منطقه آزاد كیش پیوست.
