حمام حاج صالح در بافت قدیمی سقز و در مجموعه بازار این شهر به سبك اصفهانی ساخته شده و مجموعه كاملی است كه تمام ویژگی‌های یك حمام را داراست و شامل بخش‌های مختلفی همچون بینه، سربینه، گرمخانه، خزینه، خلوتی‌ها، تون انبار (مخزن سوخت حمام)، سیستم آبیاری و فاضلاب می‌باشد. قدمت این حمام به دوران صفویه بازمی‌گردد اما بخش‌هایی از آن در دوران زندیه به بنا الحاق گشته و در واقع قدیمی‌ترین حمام به جا مانده در شهر سقز است. كادربندی و آهك‌بُری‌های سقف و دیوارها و حجاری ستون‌ها از تزئینات بنا می‌باشد. آهك‌بری در حمام همان كاربرد گچبری در بناهای دیگر را دارد. در تزئین و معماری حمام از گچ استفاده نمی‌كنند چون در فضای بخارآلود و مرطوب آن مقاومت خود را از دست داده و می‌ریزد در حالی كه رطوبت به استحكام آهك كمك نیز می‌كند. ستون‌های سنگی حمام سه تكه بوده و مقطعی هشت ضلعی دارند. نورگیرها در مركز هر گنبد نور بیرون را به داخل محیط حمام می‌كشاند. حفر‌ه‌های حجاری شده در سكوها نیز به عنوان جاكفشی استفاده می‌شده است و افراد در مدتی كه در حمام مشغول استحمام بوده‌اند، دمپایی‌های چوبی به پا داشته‌اند.
این حمام در دوران پهلوی به زورخانه تغییر كاربری پیدا كرد و تخریب‌ها و تغییر كاربری‌های اندكی در آن روی داد. بعد از انقلاب اسلامی این مكان تا مدتی تعطیل و متروكه باقی ماند و نوادگان و فرزندان حاج صالح نیز درصدد فروش حمام و تبدیل آن به مغازه بودند اما میراث فرهنگی استان كردستان برای جلوگیری از تخریب آن حمام را خریداری كرده و از مدتی پیش عملیات مرمت و بازسازی در این بنا آغاز شده است و پس از پایان اقدامات مرمتی، این حمام تاریخی به موزه تغییر كاربری خواهد داد.
