ماشته نوعی پارچه است و در دسته بندی رشته‌های صنایع دستی ،در دسته نساجی سنتی محسوب می شود، ماده اولیه آن پشم ریسیده است كه در حال حاضر از نخ‌های پلی استر و آكریلیكی موجود در بازار استفاده می‌كنند. ابزار بافت در ماشته بافی شامل دار ماشته بافی چهار وردی كه ورد ابزار تقسیم بندی تارهای چله در هنگام ماسوره است . چرخ چله پیچی ،چرخ ماسوره پیچی و ماكو و ماسوره؛ در واقع قسمت اصلی دار شامل ۴ ورد است كه وظیفه تقسیم تارهای چله را به عهده دارد این وردها توسط ۴ پدال به پایه دار وصل می شوند كه به هنگام بافت با جابجائی هماهنگ آنها توسط پاهای بافنده عمل بافت صورت می گیرد.
برای بافت ابتدا ماكو را با نخ پودی به دور ماسوله می پیچد و در درون ماكو قرار می گیرد تا از دهانه كار عبور كند، بافنده پاهای خود را بر روی تسمه پدال ها فشار داده تا با جابجائی وردها به دو دسته زیر و رو تقسیم و به اصطلاح دهانه كار باز شود. با باز شدن دهانه كار ماكو را از آن عبور داده و پود را با زدن شانه بر لبه پارچه كوبیده و به همین ترتیب در هر رج با كشیدن ۲عدد از پدال‌ها طبق نقشه بافت جابجا شده و مراحل بافت صورت می گیرد،نوار بافته شده به طور تقریبی ۹ متر طول و ۴۵ تا۵۰ سانتیمتر عرض دارد كه هر ۴ قطعه آن را به هم دوخته تابافته ای به ابعاد ۲در ۲مترمربع به دست آید.
كاربرد ماشته در گذشته بصورت رختخواب پیچ بوده ولی امروزه كاربردهای دیگری نظیر رومیزی،رویه مبلمان، پشتی و تكه دوزی رویه كیف وكفش زنانه و………مورد استفاده قرار می گیرد. می توان با تغییر در طرح و رنگ و تكنیك بافت كاربردهای جدیدتری برای آن تعریف كرد.این دست بافته در اكثر مناطق استان و در شهرهای خرم آباد ، بروجرد ،نورآباد ،الیگودرز و…..بافته می شود.
