یكی از مناطق زیبا و رویایی استان كهگیلویه و بویراحمد است كه با اقلیمی سردسیری با مساحتی بالغ بر ۵۰هزار هكتار و پوشش گیاهی متنوع همچون جاشیر، چویل، لاله واژگون، چوك ، خركول، بیلهر، قارچ، ارزن،گینه شلال، بیشك، شهن و…..در ۸۵كیلومتری دهدشت قرار دارد.دشت راق با ۲۵۰۰ متر ارتفاع از سطح دریا ، بین دو كوه با نامهای كوه باریك و كوه قوچی واقع شده است. دشت راق از شمال به دمه و میان تنگان , از جنوب به دیلگان ، ازشرق به چنار و از غرب به رودخانه سادات و دلی می و كوه ساورز منتهی می شود.زیبایی مثال زدنی دشت راق بیش از هر چیز مرهون پوشش متراكم گیاه جاشیر می باشد كه گیاه غالب این منطقه می باشد ودر فصل اردیبهشت و خرداد مانند فرشی سبز بر گستره دشت راق كشیده می شود.وجود چشمه ساران خنك و فراوانی چون چشمه سیب، چشمه وهل،چشمه چرنگی و دهها چشمه دیگر از جاذبه های دیگر این منطقه بكر و دست نخورده می باشند كه در پایین دست آبشار تنگ مو( سر توفال) را بوجود می آورند.منطقه دشت راق از قدیم الا یام تحت تملك و در حوزه سرحدات طایفه سادات امام زاده علی قرار دارد كه همه ساله در فصل اریبهشت برای برداشت گیاه جاشیر كه غذایی مقوی برای دامهای آنهاست به این منطقه می آیند نا گفته نماند برداشت جاشیر و مشقات آن در زمان درو، كوبیدن و حمل پر درد سر در جاده های پر پیچ و خم آن هم با خر و قاطر داستانی است كه سر دراز دارد.لازم به ذكر است كه عشایر طایفه سادات میر سالار نیز بر اساس یك قرار داد نانوشته كه بین آنها و طوایف سادات امام زاده علی وجود دارد همه ساله برای ییلاق و چرای دام خود به این منطقه كوچ می كنند.عامل اصلی در بكر ودست نخورده ماندن دشت راق عدم وجود جاده های ماشین رو برای دسترسی به این منطقه می باشد كه امیدواریم با درایت مسئولین منابع طبیعی برای حفظ گونه های گیاهی این منطقه از دسترس بشر هیچ گاه جاده ای به این منطقه كشیده نشود.