بقعه امامزاده یحیی با قدمت بیش از ۷۰۰ سال از آثار دوره سلجوقیان و یكی از قدیمی‌ترین بناهای آجری شهر نراق به شمار می‌آید
این بقعه در غرب شهر تاریخی نراق و در نزدیكی بقعه امامزاده سلیمان قرار دارد.
امامزاده یحیی از نوادگان امام كاظم (ع) است. بنای این زیارتگاه از بناهای سده هفتم محسوب می‌شود. گنبد این بنا از بیرون برجی و از درون مربعی و تك پوش است.
سبك معماری این بقعه متاثر از معماری چین و مغولی و عاری از تزئین است. در ساخت این بنا از آجر و خشت استفاده شده و در عین سادگی از زیبایی خاصی برخوردار است.
در ایوان این امامزاده قبر چند نفر از خواجگان اعقاب خواجه نصیرالدین طوسی قرار دارد كه ظاهرا در شهر نراق به تدریس علوم دینی اشتغال داشته‌اند.
این اثر تاریخی مورد مرمت قرار گرفته و مرمت آن شامل بازسازی قسمت‌های تخریبی، ساب‌زدن و بندكشی آجرها، اجرای كانال دفع رطوبت، اندود پشت بام و اجرای سیمگل در قسمت‌های خشتی بنا بوده است.
بقعه امامزاده یحیی زیارتگاهی است در غرب بافت تاریخی شهر نراق و به همراه بقعه امامزاده سلیمان از اهمیت خاصی در بین مردم این شهر برخوردار است.
بنای این امامزاده ساختمانی است ۸ ضلعی با گنبد تك پوش آجری و عمده مصالح به كار رفته در این بنا آجر و خشت می‌باشد.
ظاهرا گنبد این بنا طبق شواهدی كه وجود دارد دو پوش بوده كه پوش اول از بین رفته و در حال حاضر پوش دوم نمایان است.
قدیمی‌ترین آثار مكتوب شهر نراق سنگ قبرهایی است كه در این امامزاده وجود دارد.
در زیر گنبد بنا، آثار سه مرقد با پوشش كاشی دیده می‌شود كه به نظر می‌رسد از آثار عهد صفوی است. این مرقدها دارای ضریحی منبت به تاریخ ۱۰۶۰ قمری است.
در جهات اصلی بقعه، چهار جفت در دیده می‌شود كه از بین آن‌ها دو لنگه در جنوبی و شرقی، منبت و باستانی‌اند و در جنوبی آن تاریخ ۹۳۵ قمری را دارد.
در این بقعه مقبره‌ای منسوب به دختر شاه اسماعیل اول صفوی نیز وجود دارد كه آراسته به كتیبه‌های افقی و عمودی به خط ثلث برجسته ممتاز و خوش تراش با تكه‌های قابسازی و گره‌چینی و دارای تاریخ «فی سنه خمس و ثلثین و تسمعائه» می‌باشد.
بقعه امامزاده یحیی در سال ۱۳۷۹ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۳۵۳۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
