كردستان یكی از استانهای ایران به مركزیت سنندج است كه در غرب كشور واقع شده است. این استان كه در دامنهها و دشتهای پراكنده سلسله كوههای زاگرس میانی قرار گرفته است، یكی از استان های بسیاز زیبا با طبیعت دیدنی است. استان كردستان با كشور عراق ۲۰۰ كیلومتر مرز مشترك دارد. موقعیت طبیعی و ویژگیهای جغرافیایی منطقه از قبیل كوههای مرتفع، آبشارها و رودهای خروشان، شكارگاهها و غارهای طبیعی و همچنین اماكن و عمارت های تاریخی باعث جذب گردشگران به این استان می شود.
كانی دینار (Kani Dinar) یكی از شهرهای استان كردستان است كه در بخش مركزی شهرستان مریوان واقع شده است. این شهر در فاصله ۵ كیلومتری شهر مریوان با وسعتی نزدیك به ۲۰۰ هكتار واقع شده است كه یكی از شهرهای نزدیك به مریوان است و دارای پتانسیل های وسیعی در زمینه های مختلفی است.
یكی از معضلات و مشكلات مهم موجود در این شهر وجود مرغداری های متعددی است كه بوی تعفن آنها مردم را آزار می دهد و همچنین بوی تعفن فاضلابی است كه وارد رودخانه موجود در این شهر می شود و این امر نیر نارضایتی مردم را در پی داشته و آنها را با مشكلات زیادی مواجه كرده است.
قسمتی از فاضلاب مریوان وارد رودخانه موجود در كانی دینار می شود و هرچند تصفیه خانه این شهر راه اندازی شده و مشغول به فعالیت است و تا اندكی از بوی تعفن آن نیز كاسته شده اما هنوز بوی زیادی داشته و مردم را آزار می دهد.
بیشترین تولید كلاش مربوط به شهر مریوان و محله جوجه سازی در شهر كانی دینار است و روستاهایی از شهر مریوان هستند كه هر كدام سازنده بهترین قسمت این كفش اند و از این لحاظ شناخته شده اند. به عنوان نمونه روستای ناو و هجیج بهترین بافت (رویه) كلاش و روستای دل معروف به ساخت بهترین زیره كلاش هستند.
باید ظرفیت ها و پتانسیل های موجود در این شهر را شناخت و سپس یك افقی بیست ساله برای آن تهیه كرد، چرا كه این شهر نوپاست و نمی تواند همانند یك شهری كه تمام مراحل شهری را طی نموده است انتظار داشت.